stare osme-pietro.pl

Miło mi, w myśl powiedzenia - [i]cała przyjemność po mojej stronie [/i]

Słodkich snów, Nulko, dobranoc... i niech nam się przyśni przystojny i inteligentny książę pan ;)
Lu

Ale mnie ubawiłaś, Lu :cha: :cha: :cha:

Słuszne te przenosiny. Przynajmniej małpa, od dawna od literackich tekstów stroniąca, przeczytała i setnie się ubawiła.
Dziękuję.

Masz rację, przeniosłam, niech sobie tu tkwi.
Może, w wolnej chwili zajrzę do kościoła św. Krzyża i zapytam o zdanie wymienione w rachunku figury świętych. ;)

A sądziłam, że proporcja bardziej zachwiana:)

Wiesz, nie warto, nawet w słusznej sprawie robić precedensu, może w takiej lub rozbudowanej formie opublikuj jako ciekawostkę w publicystycznej albo... Wszystkie chwyty dozwolone?
:)

Si, signora, sądzę, jest bowiem 55:45
Gorset stu słów - może niefortunnie wybrany - nie pozwolił mi na rozbudowę.
Co proponujesz?

Też myślę, że raczej to żart dowcipnego autora rachunku:)
Ale, wyobraźnia Autora nie pomieszkuje w czytelniczej:), odwaga do całowania rączek Jaśnie Pani niczym we fragmencie odautorskim nie zapowiedziana.
Tekst sam musi, bez podpowiedzi w komentarzu, objaśniać, aby podejrzeń o pomyłkę nie było, nie sądzisz?

Fragmenty rachunku (cytatu) są obszerniejsze od treści własnej, dlatego obecność tego drabbla w dziale literackim budzi moją wątpliwość.
Nieważne, że treść żartem, zresztą przednim:)

Ewo, to taki żarcik.
Cytatem i to niekompletnym jest to:[quote=Lucile post_id=220744 time=1512850013 user_id=https://www.osme-pietro.pl/member960.html]za wykonanie brody Bogu Ojcu – złotych dziewięć, za przyprawienie rogów Mojrzeszowi*- złotych dwadzieścia, za wyczyszczenie św. Jadwigi z przodu i z tyłu – złotych sześćdziesiąt, za zrobienie dziecka św. Elżbiecie – złotych dwadzieścia dwa, za zatkanie dziury św. Barbarze – złotych siedem, za dorobienie ogona św. Duchowi – złotych dwanaście, za trzy dziewice gołe dla św. Mikołaja – złotych pięćdziesiąt.
[/quote]

Reszta? Wyobraziłam sobie taką scenę:
Dowcipny konserwator - snycerz, po zakończeniu powierzonego mu dzieła, raczy się z kolegami po fachu - w winiarni na Małym Rynku - przednim węgrzynem i zdegustowany zbyt niską stawką, jaką zaproponował zleceniodawca, postanawia być asertywnym i przez Jaśka czeladnika (bo jednak sam nie ma na tyle odwagi) przedstawić [u]swój[/u] rachunek. A że trunek już dobrze go rozzuchwalił, postanowił "rączki pocałować" także księżnej pani, na którą to w innej sytuacji nie śmiałby podnieść nawet oczu.

W dalszym ciągu uważam, że to i wtedy, w XIX wieku było żartem, bowiem czemuż to odmawiać ówcześnie żyjącym poczucia humoru i chęci dobrej zabawy.

Pozdrawiam
Lu

[quote=Lucile post_id=220744 time=1512850013 user_id=https://www.osme-pietro.pl/member960.html]

jako że Wasza Wysokość obstalował naprawę niżej opisanych świętych oraz samego Boga Ojca, do nóżek padając, rączki Jaśnie Pani całując, posyłam Jaśka, mego czeladnika z rachunkiem za te roboty: [/quote]
Tytuł i wyżej cytowana część tekstu jest odautorska? Pomijając oczywiście zmianę formy zapisu rachunku.
Trochę mało, Lu.
Więcej tu cytatu. Rodzi się pytanie: Jak zakwalifikować owo drabble? Co prawda cytat nie pochodzi z utworu literackiego, zatem trudno wpisać tekst do utworów zapożyczonych, parafraz itd.
Utwór to literacki czy bardziej publicystyczny?
____________
Na pewno rachunek bawi cudownie zabawnymi skojarzeniami:)

A dlaczego:
[quote=Lucile post_id=220744 time=1512850013 user_id=https://www.osme-pietro.pl/member960.html]rączki [u]Jaśnie Pani[/u] [/quote]
skoro tytuł i:
[quote=Lucile post_id=220744 time=1512850013 user_id=https://www.osme-pietro.pl/member960.html]Wasza Wysokość obstalował[/quote]
mamy zmianę postaci?
Jakaś ukryta wiedza czy błąd?
Pozdrawiam:)

[attachment=0]15202730_1401903253175064_6665991048341780199_n.jpg[/attachment]
A to wycinek z ówczesnej prasy