szary wróbel

[Bożena]

szary wróbel

patrząc z boku lepiej widać
jak palec Boga
dotyka

sylab schowanych pod językiem
mnożących się jak bezdomne kociaki
nikt nie przygarnie

Antek kuśtyka w stronę klatki
później schodami w górę
choć stamtąd wciąż daleko do nieba
przeganiają
dach nad głową
koc ma swój i kromkę chleba
oraz gniazdo pliszek pod czapką

oddał mocz
smród uryny zabiera
nocą śni o rewolucji i koktajlu

panie posterunkowy
zrób pan porządek
dzieci się boją

szkoda szarego wróbelka
kocur odgryzł mu łepek
a miał tyle planów
na nadchodzące przebudzenie

[Ewa Włodek]

wróbli - coraz mniej, a bezdomnych - przybywa, niestety. Bardzo smutny ten Twój obrazek tego, co coraz częściej widujemy...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[atoja]

mnożą się bezdomne kociaki, sylaby pod językiem i ludzie...a wróbelków coraz mniej
prawdziwy i mocno wrażliwy dotyk rzeczywistości
Bożenko

[ono]

fajny obrazek - taki bardzo naturalny i to jest zaleta tego wiersza

kamil

[coobus]

prawdziwy i mocno wrażliwy dotyk rzeczywistości

pod tym się podpisuję.
Chciałem napisać, że polubiłem Twoje wiersze, ale lajkowanie wypaczyło znaczenie tego określenia. Napiszę więc inaczej - podobają mi się. Za ten też

[Bożena]

Bardzo smutny ten Twój obrazek tego, co coraz częściej widujemy...

- to prawda- dziękuję Ewo- pozdrawiam

mnożą się bezdomne kociaki, sylaby pod językiem i ludzie...a wróbelków coraz mniej

- inne ptaszki je zastąpiły- zabrały im terytorium- dziękuję Atojo i pozdrawiam

fajny obrazek - taki bardzo naturalny

- to się cieszę- też pozdrawiam

Za ten też

- dziękuję za brawa- cieszę się i pozdrowienia ślę

[411]

Bardzo ladny (choc to nieladne okreslenie tego czegos, co jest tym wierszem) wiersz.
I bardzo smutny.
Rzadko tu ostatnio zagladam, ale tym razem nie zaluje:

sylab schowanych pod językiem
mnożących się jak bezdomne kociaki
nikt nie przygarnie

to zostanie we mnie na dlugo.

Milego, Bozenko,
J.

[anastazja]

Bożenko trafiłaś mnie, dotyk tego wiersza zostanie we mnie szczególnie to:

sylab schowanych pod językiem
mnożących się jak bezdomne kociaki
nikt nie przygarnie

Pozdrawiam

[witek kiejrys]

patrząc z boku lepiej widać
jak palec dotyka
Boga

Antek kuśtyka w stronę klatki
później schodami w górę
choć stamtąd wciąż daleko do nieba
przeganiają
dach nad głową
koc ma swój i kromkę chleba
oraz gniazdo pliszek pod czapką
na tyłku gnijące spodnie w ktorych
nocą śni o rewolucji i koktajlu

panie posterunkowy:
zrób pan porządek
dzieci się boją

szkoda szarego wróbelka
kocur odgryzł mu łepek
a miał tyle planów
na nadchodzące przebudzenie

nie gniewaj się, ale tak jakoś czytam.

pozdrawiam serdecznie, witek