NO RWĘ GO („tutaj – tam” po warszawsku)

[Gabriela]

Z dedykacją dla Grażyny Jabrzemskiej


łatwo pokochać nowy kraj
skałami morzem ciasny
usłyszy głodne polskie ‘daj’
krzepi lepiej niż własny


naprawdę nie chciałam do Oslo się uciekać
synku uwierz i nie wywołuj z imienia wszystkich złych
uczynków gotowej do poświęceń
więcej masz niż zdążysz wymarzyć
bagaż przeliczałam w głowie jak kilometry setki
razy zatem postanowione kierunek Oslo
i niech ktoś nas spróbuje powstrzymać!
migracja na kreskę wiara tu tylko
szarość

świat profilaktycznie zamykany na cztery
spusty a my nowo narodzeni w syrence z cudną pieśnią
na ustach ‘vivat Kongeriket Norge’
uśmiech serdeczny i łagodność lata
tu same straty uwierzysz? mieli papier toaletowy
wytrzymały i miękki dam głowę
trójwarstwowy więc się wcale tak łatwo
jak włosy z tęsknoty nie rwał tu ciągle
nerwy

co wybrać synu? siatki wypełnione jak morze
po brzegi codzienną bombę witaminową na talerzu czy
pusty regał? dlatego wygrało Oslo
tutaj niezmiennie rozpacz

usiądź proszę synku na maminych kolanach
przyjrzyj się dokładnie i odpowiedz czy widzisz to futro
na ścianie? jeśli jak przykazali kochasz
matkę uwierzysz że nie ma za nim żadnej
plamy nie łosoś łoś norweski przywieziony z Oslo
tutaj nadal los pieski i nie wiem jaki zew
każe stale posłusznie wracać ‘do nogi’ boga
miejsc które się szybciej niż para jeansów
zatarły w snach czy pieśniach

nie ucieleśnię

[coobus]

Wsłuchałem się, zadumałem, rozumiałem . A słowo ładne, syci. To mi wystarczy. Nie zmarnowałem czasu, wręcz przeciwnie.

[Alek Osiński]

Bardzo dobrze się czyta, mały szlif jednak także chyba jeszcze możliwy,
a koniecznie tutaj - drugie "się" wydaje mi się do usunięcia

trójwarstwowy więc się wcale tak łatwo
jak włosy z tęsknoty się nie rwał tu ciągle
nerwy

[Gabriela]

masz rację Alku.
zmieniałam tam i powstał nadmiar.
dzięki.

[anastazja]

nie wiem jaki zew
każe stale posłusznie wracać ‘do nogi’ boga
miejsc które się szybciej niż para jeansów

bardzo wymowne wersy. trudny wiersz.

Pozdrawiam