pożegnanie - marsz żałobny :(

[Napoleon North]

zostałeś powołany do nieba
cierpka i szybka nominacja
łzy rodziny podane na do widzenia
bez prawa do odwołania

ostatni list z ręki wiatr wyrwał
zamknięty w szczelnej kapsule
podążasz do wiecznej światłości
bez bólu i choroby
za to z marszem żałobnym na ustach

i miejmy nadzieję że to ...
nie koniec ....
a początek
czego ?
sam nie wiem

[em_]

To chyba bardzo osobisty wiersz, trudno takie komentować.
Koniec jest zawsze początkiem,
pozdrawiam

[Gloinnen]

zostałeś powołany do nieba
cierpka i szybka nominacja

Bardzo dobra metafora.
Lekka ironia w temacie "powołania". Z jednej strony bowiem niejednokrotnie mówi się o tym, że śmierć jest drogą do lepszego życia "po drugiej stronie". Ale z ludzkiej perspektywy czasem to wydaje się koncepcją surrealistyczną, groteskową.

łzy rodziny podane na do widzenia

Rodzaj wiatyku. Zastanawiam się, na ile umarłemu jeszcze potrzebne.

ostatni list z ręki wiatr wyrwał
zamknięty w szczelnej kapsule
podążasz do wiecznej światłości
bez bólu i choroby
za to z marszem żałobnym na ustach

Ten fragment warto jeszcze dopracować.

Pierwszy wers chyba powinien zaistnieć autonomicznie, osobno, poza tą strofą.

"bez bólu i choroby" ---> zbyt dosłownie, lepiej to ubrać w jakąś przenośnie, symbol.

i miejmy nadzieję że to ...
nie koniec ....
a początek
czego ?
sam nie wiem

Ta strofa też, z powodu dopowiedzeń, robi się zbyt przewidywalna.

A gdyby tak:

"i miejmy nadzieję że to...
...sam nie wiem"

Tyle wystarczy, aby otworzyć przekaz na głębię zwątpienia, niepewności, na pytania o sprawy ostateczne, na ciekawość tego, co czeka w zaświatach. Tak mi się wydaje oszczędniej i mniej "łopatologicznie".

Pozdrawiam,


Glo.

[Napoleon North]

zostałeś powołany do nieba
cierpka i szybka nominacja
bez prawa do odwołania

ostatni list z ręki wiatr wyrwał
zamknięty w szczelnej kapsule
podążasz do wiecznej światłości
bez fizyczności
za to z marszem żałobnym na ustach

i miejmy nadzieję że to ...
Nie amen