lusterko do ust

[Adela]

nowa wersja

przykładam lusterko do ust
w odbiciu tańczy mgła

wszechświat rozszerza się
trwają poszukiwania zagubionych komet

badam twój puls szczypię w ramię
widzimy tylko rozłupane cienie
skrawki naszej wolności

wszechświat rozszerza się
najdalsze galaktyki są jeszcze dalej od nas

siedzimy w domowym zaciszu
do zapalonej świeczki przylatuje ćma
w powietrzu unosi się dym

[haiker]

Jakichś dramatycznych różnic w porównaniu do poprzedniej nie widzę, więc i podobnie oceniam. O niczym.

[Adela]

haiker, dziękuję, ten wiersz za mną chodzi, więc zmieniam i zmieniam:)

[haiker]

Może po prostu napisz co chodzi za tobą, jakimi drogami, jak wygląda. To co opisujesz w wierszu jest zbyt ogólnikowe i sztampowe. Zaczynając od lusterka przyłożonego do ust (rozumiem, w celu sprawdzenia czy peel nadal żyje) - po co idziesz od razu w taniec mgły. Napisz "mgła" lub "mgiełka", albo dodaj coś twojego, co rzeczywiście zobaczyłaś, odczułaś. Taniec tutaj jest bezpodstawny.
I tak dalej z następnymi.

[Alek Osiński]

nowa wersja

przykładam lusterko do ust
w odbiciu tańczy mgła - wszechświat

rozszerza się poszukując
zagubionych komet akurat
badałam ci ci puls
szczypałam w ramię - szkoda

że widzimy tylko rozłupane cienie
skrawki wolności

a wszechświat rozszerza się
po najdalsze galaktyki
jeszcze dalej niż my

kiedy siedzimy w domowym zaciszu
i do zapalonej świeczki przylatuje ćma
żeby unieść zasłonę z dymu


przyszła mi do głowy taka wersja-pomysł,
może do czegoś się przyda;)

Pozdrawiam:)

[Adela]

haiker - dziękuję za opinię.
"napisz co chodzi za tobą, jakimi drogami" - ciekawy początek wiersza, myślę.
Alku - dziękuję za nową wersję:)
chyba jednak odstawię lusterko, niech leży:)
Pozdrawiam słonecznie,
A.

[januszek]

wiersz czytam jako dziwną rozbieżność między peelką -peelem, grożącą rozejściem się , i tylko skupienie [choć to tylko lód i bród]daje opcję powrotu do słońca [=życia]
tańczaca mgła mi nie przeszkadza - widziałem kwiaty które malował mróz na szybach.

wiersz czytam tak:

lusterko do ust

przykładam
w odbiciu tańczy mgła

wszechświat rozszerza się
trwają poszukiwania zagubionych komet

badam twój puls szczypię w ramię
widzimy tylko rozłupane cienie
skrawki naszej wolności

wszechświat rozszerza się
najdalsze galaktyki są jeszcze dalej od nas

siedzimy w domowym zaciszu
do zapalonej świeczki przylatuje ćma
w powietrzu unosi się dym

rozszerza się

w skupieniu powstałaby nowa kometa

[iTuiTam]

...
siedzimy w domowym zaciszu
do zapalonej świeczki przylatuje ćma
w powietrzu unosi się dym

A ode mnie dostajesz podobamisia za nastrój.

Dzieci i może dorośli też w pewnych sytuacjach nie tyle przykładają lusterko do ust, ale chuchają na nie. Można później obserwować jak zmienia się odbicie i powierzchnia lusterka, dać się wciągnąć w nieznane galaktyki.

Ostatnia zwrotka pokazuje miejsce i osoby dramatu, oddalone od galaktyk i być może od siebie. Statyczny obraz, w którym porusza się ćma i dym. A ludzie?

[Adela]

januszku, dziękuję za twoją wersję, podoba mi się, że w zakończeniu jest rozszerza się;)
ITuiTam - dziękuję za lekturę, interpretację.
Pozdrawiam,
A.