gruczolucky

[Qń Który Pisze]

rydwany granatowych kropek
w niewidzialnych siatkach
szybują z kalendarza jak
dni których jeszcze nie było
blyski w ramkach bez zdjęć
uwięzione uściskiem na skrzyżowaniu
światłowodowej trajektornii
czekają na endoskopową penetrację
w gigantycznej centrali uczuć
wielkości ziarenka fasoli
do której szlak wiedzie przez
klinową zatokę niby laguny

[haiker]

Okres życia, w którym czas mierzony jest kolejnymi objawami choroby. Błyski - może co do samych symptomów, może nawiązanie do tłoku takiego jak w mieście. Chyba trajektorii (bez "n"), chyba, że chodziło o podkreślenie wycinania.
O ile gigantyczna centrala uczuć opisuje chyba szyszynkę albo przysadkę (za Kartezjuszem?), choć słabo to robi, to przedstawienie zatoki klinowej (rozumiem, że dojście do tych gruczolaków jest właśnie tędy) jako lagunę, oddaje pofikany układ kostny tejże.
Całość pochłonięta przez nadrealistyczne odczucie sytuacji, ucieczka w takowej postrzeganie siebie i nie-siebie.

[skaranie boskie]

trajektornii

O jedno "n" za dużo.
Chyba, że to neologizm, sorry.
Poza tym jest przeciętnie.
Jeśli dobrze odgaduję to wiersz o anatomii uczuć.
O chemii znaczy i komórkach nerwowych.


Nie nadaję się dziś do poezji...
Chyba się zestarzałem, bo wolę czytać utwory dla dzieci.


PS. Podoba mi się natomiast komentarz Haikera.
Jakże różny od wielu, jakie tu czytywałem.
I za to warto wypić!

[Qń Który Pisze]

Jasne, panowie... mam kłopoty z oczami... to "n" jest zbyteczne i się przypadkowo przemyciło.
Dziękuję za poczytanie i opinię

[Hosanna]

własne zdrowie tak osobiste prywatne i odczuwalne
tu - zobaczone jest w zdumiewającym dystansie
z nieludzkiej oddali

jako kropki
błyski

olśnienie geometrią choroby
w czekaniu na wyrok