return

[emcek]

1303243510_by_GrubyMeksykanin_600.jpg

chciałem lepszą stroną
pod światło z uśmiechem

uległem chwilom
krzyk został w ramach lustra
rozbite talerze i widelec
jak wyrzut

bliższy snom dzieci
z przerysowanym spojrzeniem

stąpam po pajęczynach
słońcu odbitym w kałuży

[Fałszerz komunikatów]

Wędrówka wgłąb siebie. Nie udało się pokazać z lepszej strony. Lustro to otoczenie, które widzi tylko jego złość, żadnej z dobrych stron.

rozbite talerze i widelec
jak wyrzut - jakaś awantura,, robienie sobie "wyrzutów".

słońcu odbitym w kałuży - lizanie cukierków przez szybę, próba osiągnięcia satysfakcji poprzez marzenia. Pajęczyny kojarzą mi się ze starym, opuszczonym domem. Czyżby peel wracał do lat dzieciństwa? To przerysowanie, niczym zachowanie miłych chwil też by na to wskazywało.
Ciekawy wiersz

[EwaMagda]

Czasami trzeba tak bardzo się zgubić, żeby odnaleźć. Koniec zawsze jest początkiem.

Dobry wiersz

[Gloinnen]

Podobny w swoim wydźwięku do moich "zaklinaczy".
Dobre chęci nic nie znaczą, jeżeli w ostatecznym rozrachunku "wychodzi jak zawsze".

Bliska jest mi owa bezradność kiedy już nic nie można zmienić, posklejać rozbitych talerzy.

bezradny i snom bliższy
dzieci
z przerysowanym spojrzeniem

---> bliższy snom dzieci

(Inwersje brzmią pretensjonalnie).

Jeżeli chodzi o pointę, to wydaje mi się dość zachowawcza.

Pozdrawiam,


Glo.

[Berele]

W tym wierszu za dużo jest słów o fałszywym wdzięku. Np. stąpam. Autor buduje entourage ze środków ogólnie uznanych za poetyckie i na tym poprzestaje. Być może pomysł za słaby, by na jego gruncie poszukiwać, by z niego czerpać.
Pozdrawiam

[Bożena]

chciałem lepszą stroną

- i się nie udało- jak wielu nam- a słońce choc odbite w kałuży może rozjaśnić mrok- podoba mi się wiersz- pozdrawiam