Słowa, które mówią

[żakote]

Wiersze, które pozwalają by widzieć jak
zanikają światła, a wiatry przybierają na sile.

Wiersze, szczęśliwe nieuchronności, cisze,
konkordancje obrazów, kształtów, głosów.

Wiersze, śmietniki, ołtarze cierpień,
metafory i miłości zużyte.

Twoje wyobrażenie o mnie.

[haiker]

Po przeczytaniu:

Wiersze, które pozwalają by widzieć jak
zanikają światła, a wiatry przybierają na sile

napadł mnie nie tyle apetyt, co głód na dobry wiersz. Bo niebanalne to połączenie świateł i wiatrów (ma klimat lata, żeglugi).

To co nastąpiło później w tekście wskazuje, jak można zepsuć wiersz o słowach właśnie przez nadużycie słów.

Pan Słowa mówi - nie będziesz używać słów bez potrzeby i bez sensu.

Ostatnia linijka zeszła nawet niżej od zerowego poziomu środka.

[Alek Osiński]

Może trochę zbyt zdominowany przez wyliczankowość,
ale ostatni wers fajnie ten wiersz spaja na linii
adresat - odbiorca i to w sumie dwukierunkowo,
tym bardziej, ze można podstawić tutaj różne osoby...

Pozdrawiam

[eka]

Masz rękę do "iskrzeń", cała pierwsza zwrotka wręcz wbija się w wyobraźnię.
Ale czy potrzebna ta partykuła - by? Pozwalają widzieć - czytam.

Wyliczanka mi nie przeszkadza, syntetyzujesz na potęgę, stąd brak rozwinięcia w szczegóły.
Dobrze, że więcej lepszego w poezji, w peelu - bo tylko w ostatniej jest krzywda, ból.

[em_]

Wydaje mi się, że treść dużo zyskałaby bez słowa - wiersze -,
ogólnie bardzo mi się podoba, przekonuje.
Pozdrawiam