6:30

[Adela]

wzywa mnie cięciwa rzeki
ledwo widoczny z ptasiej perspektywy
błysk owadzich skrzydeł
patrzę w niebo
i kiedy jasne smugi wślizgują się kątem oka

wrzask pamiętam
nieskończenie krótkie rozszczepienie jaźni
linię widnokręgu przyłapaną
na gorącym uczynku rano

[Fałszerz komunikatów]

Widnokrąg złapany na gorącym uczynku - to jest świetna metafora, Basiu!
Wrzask - czyżby ptaków?
Rozszczepiona jaźń przyrody (między nocą a dniem) też daje radę:)
Pierwsza mnie nie porwała, może dlatego, że nie przedstawiłaś zbyt oryginalnie swych spostrzeżeń.
Całośc jest spójna, metafory są geometryczne, choć paradoksalnie pod tym względem trochę odbiega tu wspomniany już przeze mnie świetny fragment z gorącym uczynkiem

[Gloinnen]

nieskończenie krótkie rozszczepienie jaźni

Mam dwa skojarzenia. Pierwsze - pod wpływem lektury Harry'ego Pottera (z nudów na wakacjach) - horkruks!

Drugie - tak już na poważnie - przypomina mi moment przebudzenia się, kiedy jaźń jest zawieszona między dwiema rzeczywistościami (sen/jawa), rzeczywiście chwila nieskończenie krótka, przechodzenie do tu i teraz z zakamarków świadomości.

Wiersz doskonale oddaje nastrój tego tranzytu, tylko zrezygnowałabym z poniższego wersu:

patrzę w niebo

To się samo przez się narzuca, a jeśli nawet niekoniecznie - to bez znaczenia. Można uznać, że niebo tak naprawdę jest w peelce i zmiana dekoracji oraz doznań odbywa się gdzieś "wewnątrz". Może w pamięci? Wrzask byłby powrotem do momentu narodzin (pierwszy krzyk niemowlęcia), które w naturalny sposób kojarzą się ze świtem.
Ciekawe, że w chwili umierania (jeśli wierzyć tym, którzy opowiadają o swoich wspomnieniach po przeżyciu śmierci klinicznej), też widzimy tunel ze światłem... Czyli cykl się zamyka.

Pozdrawiam,


Glo.

[haiker]

Z A J E B I S T Y .

[eka]

wzywa mnie cięciwa rzeki
ledwo widoczny z ptasiej perspektywy
błysk owadzich skrzydeł
(...)
wrzask pamiętam
nieskończenie krótkie rozszczepienie jaźni
linię widnokręgu

Cały wiersz ma elektryzującą energię, która zakręca czytelnikiem, ale dla zwiększenia tej czystej mocy - tak czytam.
Owadzią śmierć.

Super.

[anastazja]

linię widnokręgu przyłapaną
na gorącym uczynku rano

świetne!

[Adela]

Dziękuję WSZYSTKIM za lekturę, sugestie.
Pozdrawiam już po sen/jawa, bo już po ósmej rano:)
A.

[Hosanna]

bardzo wiem o czym piszesz
raz w życiu poczułam ptasia jaźń
to jest coś
i trzeba o trym pisać wiersz
ja o moim nigdy nie napisałam

zabrakło mi odwagi