My poganie I

[Napoleon North]

namiaststka nieba
po drugiej stronie deski
dwie kreski happy endu
zastygłe w jej ustach

brak pomysłów na
skonsumowanie życia
dzień to noc a noc do dzień
brak pór roku
w jej piersiach zawsze jest lato

[haiker]

Pierwsza drętwa. Kreski już są nadużywane w swej wieloznaczności.

Ale w drugiej śliczne w jej piersiach zawsze jest lato, po wcale niezłych czterech poprzedzających linijkach.

Podkreślenie żeńskiego pierwiastka, lata jako symbolu szczęścia i takowej krainy, może z elementem wakacji (od wszystkiego).