blues oper i baniek mydlanych

[em_]

coś co potrząsa beznadzieją
nie jest tym za co się podaje

to tylko banalne dreszcze z zimna
po snach w wannie nagle obudzonych

zarys rodzący się jak sen
z niczego i po nic

coś co nadzieję ma za wszystko
rozpycha głowę wyobraźni

a kto raz wyrzeźbi sobie serce z mydła
będzie je pienił pienił
pienił

głucho jest
i niemożliwie
grząska woda w oczach

to jak podróż przez mętne godziny

zamęty godzin wyrwanych z kontekstu

[haiker]

coś co potrząsa beznadzieją
nie jest tym za co się podaje

to tylko banalne dreszcze z zimna
po snach w wannie nagle obudzonych

to jest... przenikliwe (jak one dreszcze).

a kto raz wyrzeźbi sobie serce z mydła
będzie je pienił pienił
pienił

to zaś jest... dowcipne (jak o facecie, który po zjedzeniu płatków mydlanych, zamiast owsianych, pienił się).

Reszta niepotrzebnie została, tworząc w całości nieprzekształcony szkic.

[Alek Osiński]

jak dla mnie mocna część wiersza to strofy - 1, 3 i od "kto raz wyrzeźbi" reszta jakby ciut zbyt "mętna"
rozumiem, że tytuł niby uzasadnia, a jednak...

"głowa wyobraźni" jakoś nie trafia i w przedostatniej "to" na początku
raczej niepotrzebne

Pozdrawiam:)

[anastazja]

a kto raz wyrzeźbi sobie serce z mydła
będzie je pienił

- świetny wers, całość utrzymana w Twoim rytmie. Pozdrawiam em_

[karolek]

.

[em_]

Alku, nie chcę niczego wyrzucać, bo mi się wszystko burzy..

Dziękuję wszystkim