chłód

[emcek]

big_thumb_4fe0f58406a65fe67eabcaa0cf151766.jpg

http://www.wallpaperup.com

bagno świata lub cokolwiek
co pozwoli poczuć się lepiej
wyobrazić czego nie można parą dłoni

małpa i nieskończoność
napisze o sensie życia
gdy go już nie będzie

paradoks ignorancji już nie wiszę
raczej pełzam
przyjmiesz mnie pod swoją muszlę

punktualny i samotny
świadomość drzewa strąca liście
oczy zmarszczone jak po burzy
woda podchodzi pod stopy
coś szepce

[eka]

Takie rozbicie na dwie stylistyki, osobno dwie środkowe zwrotki i bardziej dla Twojego stylu znamienne - te okalające.
Chłód w rozbiciu świata 2. i 3. natomiast obrazowy liryzm w pozostałych.

świadomość drzewa strąca liście - bdb metafora odwagi.

Z uwagą przeczytałam, dobry wiersz.

[Alek Osiński]

Ciekawe, ale jeszcze bym przefiltrował, bo w wierszu występuje kilka
dosyć odległych połączeń, może to nawet bardziej twórcze, ale również
i wybija wiersz ze "stanu skupienia", chodzi mi o małpa-nieskończoność
ignorancja- ślimak, drzewa-oczy. Po przefiltrowaniu mogłaby być mocna
rzecz, na razie, w przypadku mojego czytania - zaciekawia...

Pozdrawiam

[emcek]

dziękuję,dla wyjaśnienia nieco...korzystałem z pewnej wiedzy z przeprowadzonych eksperymentach oraz teoriach z pogranicza psychologii i filozofii, ktoś uważny bardziej, doczyta

[Berele]

Paradoksy. Większość ukrytych tu odniesień jest czytelna. Ciekawe szczególnie 2 pierwsze zwrotki.

:-)