scenografia

[anastazja]

o czym tańczysz
prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

- właśnie. Przeprawdziwa prawda Elu. Obraz w kontekście wiersza.
Pozdrawiam.

[ono]

prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

ja , lub moim zdaniem pozbyłbym się tego, ale...Twój wybór
Lubię te Twoje wiersze z "załącznikiem" , lubie ich zawartość i kontrukcje - nie ma sie praktycznie do czego doczepić. sprawiają przyjenmność w czytaniu.

pozdrawiam

kamil

[coobus]

o czym tańczysz
wplątana w neony

Nie ukrywam, podbiłaś mnie tymi słowami, mają dla mnie szczególną poetycką magię. Usiadłem i Twoich stóp, Elu.
I od razu pomyślałem, że już kilkakrotnie czerpaliśmy wzajemne inspiracje z naszych wierszy i Twoich obrazów, i że tym razem również sięgnę po tę frazę, podkradnę, odpowiem wierszem. Korci mnie, jak kawałek tortu.
Nie wiem kiedy znajdę na to czas, ale początkowe słowa do Ciebie wrócą.

I nie tylko dla początku, dla całego wiersza też

[Adela]

Wiersz ślicznie się zaczyna, tak baśniowo. Ogólnie, podoba mi się takie postrzeganie scenografii.
Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam,
A.

[iTuiTam]

o czym tańczysz
prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

- właśnie. Przeprawdziwa prawda Elu. Obraz w kontekście wiersza.
Pozdrawiam.

Dziękuję za spojrzenie i czytanie, Anastazjo.

Zastanawiałam się nad tą przepaścią, czy ma być czy nie, no i zostawiłam.

Fotografia i wiersz powstawały niemal jednocześnie.

Dodano -- 19 paź 2014, 11:08 --

prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

ja , lub moim zdaniem pozbyłbym się tego, ale...Twój wybór
Lubię te Twoje wiersze z "załącznikiem" , lubie ich zawartość i kontrukcje - nie ma sie praktycznie do czego doczepić. sprawiają przyjenmność w czytaniu.

pozdrawiam

kamil

Wiesz, zaintrygowało mnie spojrzenie tej dziewczyny, stąd i wiersz i fotografia.
Jak napisałam Anastazji, zastanawiałam się nad 'przepaścią'. Zostawiłam ją po namyśle, rozumiejąc, że to ukierunkowuje interpretacje.

Dziękuję z odwiedziny i komentarz.

Dodano -- 19 paź 2014, 11:09 --

o czym tańczysz
wplątana w neony

Nie ukrywam, podbiłaś mnie tymi słowami, mają dla mnie szczególną poetycką magię. Usiadłem i Twoich stóp, Elu.
I od razu pomyślałem, że już kilkakrotnie czerpaliśmy wzajemne inspiracje z naszych wierszy i Twoich obrazów, i że tym razem również sięgnę po tę frazę, podkradnę, odpowiem wierszem. Korci mnie, jak kawałek tortu.
Nie wiem kiedy znajdę na to czas, ale początkowe słowa do Ciebie wrócą.

I nie tylko dla początku, dla całego wiersza też

Coobus'iu, dziękuję.
Ciekawa jestem wiersza, 'neonowego tańca'.

[coobus]

Ciekawa jestem wiersza, 'neonowego tańca'.

Poczytaj zatem. "Baza ludzi..."
Jeszcze raz z pełnym uznaniem i podziękowaniem za inspirację

[iTuiTam]

Ciekawa jestem wiersza, 'neonowego tańca'.

Poczytaj zatem. "Baza ludzi..."
Jeszcze raz z pełnym uznaniem i podziękowaniem za inspirację

Zajrzałam i dziękuję za rozmowę na temat 'scenografii'.

[lczerwosz]

Od czasu do czasu na stolikach przy maszynach, przy których akurat nikt nie siedział, tańczyły młode dziewczyny.

Taki taniec, bywa, że prowadzi do przepaści. Ale czasem rozwijają się wielkie talenty sceniczne. Taka forma "zaistnienia" i tak niezła. A wiersz i zdjęcie świetne.

[eka]

o czym tańczysz
nad głowami pijanych
szczęściem dzwonków
blichtrem na kredyt

o czym tańczysz
prosto w siebie patrząc
czy w przepaść

Tak, scenografia wiersza i autentyczne zdjęcie jej bohaterki robi wrażenie, przenosi w lirycznej kapsule wehikułu czasu, do miejsca, do miejsca gdzie jest jego źródło.
Ten tańczący motyl nie jest przez peela krytykowany. Zdolność oderwania się od tłumu, wejścia w swój rytm - to atut dziewczyny. Nie wiadomo co ją tam przywiodło, a Autor zauważył różnicę między nią a bywalcami.
Trzymam za nią kciuki.

Bardzo dobrze napisany wiersz, rozbudza emocje i ciekawość od pierwszego wersu.