Podróże mącicieli

[Toyer]

Jak turyści zwiedzają miasta oraz kraje
czerwone burdele skostniałe urzędy
nikt ich nie zjada lecz za nie można się najeść
wypełniają miseczki żebraczego przybłędy

znikają w imprezach po zwykłych zakupach
zagubione szlajają się po ziemi
czasem samotnie kiedy indziej w grupach
potrafią dodawać nadziei

raz stracone wracają w inne ręce
żeby ktoś mógł je znowu wydać
lub zagarnąć dla siebie więcej
by potem je zwykle przeputać

posiadać je to ponoć szczęście
chodź zdrowie jest ważniejsze
bez nich nie przeżyjesz w mieście
a perspektywy są mniej lepsze

zaspakajają ludzie żądze
kiedy już nie wiesz o co chodzi
pojawiają nie chcące
by w głowie mącić

[eka]

Sam pomysł na tytuł bardzo dobry. Pieniądze w podróży, jako mąciciele.

Dobra pierwsza zwrotka, słabsza druga:

Jak turyści zwiedzają miasta oraz kraje
czerwone burdele skostniałe urzędy
nikt ich nie zjada lecz za nie można się najeść
wypełniają miseczki żebraczego przybłędy

znikają w imprezach po zwykłych zakupach
zagubione szlajają się po ziemi
czasem samotnie kiedy indziej w grupach
potrafią dodawać nadziei

A dalej... banał Autorze, brak pomysłu na zakończenie wątku. Może na drugiej zwrotce zakończyć by należało. Mąciciele nadziei.
Pozdrawiam.

Zgubiłeś rytm w podkreśleniu.

[Alek Osiński]

Pierwsza jeszcze robiła apetyt, ale czym dalej tym gorzej,
wiersz nie zachwycił, jednak

kiedy już nie wiesz o co chodzi
pojawiają nie chcące
by w głowie mącić

oby każdemu zdarzały się takie
kuszące niespodzianki...