Italia

[anastazja]

morze w złotych liniach słońca
nie schładza rozgrzanych ciał
bez adresu

tiamo łatwiej ześlizguje się z języka
wieczorem
myśli w kolorze rumieńców

o wczoraj zapytam jutro
napełnię lotki i wrócę
do czterech ścian gdzie

odgradzają się ludzie

[eka]

Głosowałam na ten wiersz
Naprawdę wakacyjny, czas oderwania się od tego, co podajesz w gorzkiej poincie, spodobało mi się opisywane uczucie, nawet świadomość jego ulotności i ułatwień jakie mu stwarza letnia aura.
Sympatyczny, mądry przekaz. Prześwietlony zrozumieniem.

[Alek Osiński]

pierwsze dwie impresyjnie i morsko pozwalają się rozpłynąć,
ale końcówka mnie trochę zawodzi oczywistością...

i wrócę
do czterech ścian gdzie

odgradzają się ludzie

bo, że w cztery ściany służą do odgradzania
to akurat oczywiste, aż by się chciało jakiegoś
niekonwencjonalnego powrotu...

[anastazja]

Głosowałam na ten wiersz

- dziękuję eka. Pozdrawiam.

końcówka mnie trochę zawodzi oczywistością...

anastazja pisze:
i wrócę
do czterech ścian gdzie

odgradzają się ludzie


bo, że w cztery ściany służą do odgradzania
to akurat oczywiste, aż by się chciało jakiegoś
niekonwencjonalnego powrotu..

A jeśli takowego nie ma? Pozdrawiam.

[em_]

- i wrócę do czterech ścian gdzie odgradzają się ludzie - trochę to smutne, ale piękne,
pozdrawiam

[lczerwosz]

o wczoraj zapytam jutro
napełnię lotki i wrócę
do czterech ścian gdzie

odgradzają się ludzie

No, ja to rozumiem, jako tu i teraz. Poradzić by PL-ce, by to zmienić. By nie burzyć 4-ch ścian, one zapewne potrzebne, jakaś intymność w końcu. A jak nie odgradzać się, nie dać odgrodzić. Wiersz nie mówi. Może, gdy wróci lato?
A Konopnicka podobno jeździła zimą do Włoch, bo nie miała kasy na ogrzewanie domu. Wychodziło taniej!

[coobus]

Zazdroszczę Ci tego, co zabierasz za każdym razem ze sobą na drogę powrotną, kiedy stamtąd wracasz. Na pewno uśmiech. I serce rozdarte, ale nie boleśnie, raczej z uczuciem spełnienia. Czasem wiersz, którym potrafisz przenieść coś z tamtego letniego klimatu. Oddane głosy na wiersz świadczą, że udało Ci się.
Ja również z pełnym uznaniem

[anastazja]

trochę to smutne, ale piękne,

- dzięki em_ Mój dobry Duszku.

anastazja pisze:
o wczoraj zapytam jutro
napełnię lotki i wrócę
do czterech ścian gdzie

odgradzają się ludzie

My Polacy, nie jesteśmy tak spontaniczni i życzliwi jak, np: Włosi. W blokowiskach odgrodzeni ścianą, zachowujemy się jak duchy. Nie obchodzi nas nic i nikt ( może nie wszyscy) za ścianą. Dzięki Leszku.

Ja również z pełnym uznaniem

- dziękuję Coobusku. Pozdrawiam.

[Hosanna]

ja bym okrutnie dodała
do czterech ścian gdzie znów odgrodzę się od drugiego człowieka
doda to dramatyzmu
gdyż każde odgrodzenie jest wspólne
a być może dałoby się stworzyć zamorski Raj we własnej kuchni

tylko ze uwodzicielski uśmiech i sprytne czujne zaloty
nie przychodzą już podobnie jak męski wzwód

same
z szalonego nadmiaru początków