Władza

[Toyer]

Planetą naszą rządzą
sex narkotyki władza pieniądze
Marsjańskie i Wenusjańskie żądze

każdy samotnie
włada swoim królestwem

zagraniczni królowie nie potrafią
radzić sobie z własnym małym państewkiem
bez prowadzenia podbojów tzn. wojen

wielu dyplomatów
próbowało porozumienia

miliardy królów
zasiadały do kolacji
nawet się dogadywali
pod wpływem
kolorowego wodospadu

rano przy śniadaniu
na wielkim kacu
znowu narzekają
bo rzeka zabrała im wspomnienia
z pokojowego spotkania

jak tu żyć w tych czasach
jak wszechświatem
chce rządzić nieskończenie
wiele monarchów?

[eka]

Trudny temat, Toyer. Napisałeś małą rozprawkę, z której wynika, że cztery wymienione w 2. wersie czynniki rządzą niemal wszechświatem. Jak królowie - monarchowie.
Dziwny tekst, jest potencjał, ale trzeba mocno nad słowami jeszcze przysiąść.
Napisałeś o miliardach królów i nie wiem czy chodzi w wiele twarzy pożądania, władzy, mamony czy o osobowych władców, ale wtedy - skąd te miliardy?
Trudno mi coś Ci zaproponować. Refleksja jest, wymaga tylko większej precyzji w przekazie.
Pozdrawiam.

[Gloinnen]

No rzeczywiście, popieram ekę. Temat jest trudny, złożony. Nie wiem, czy wiersz akurat powinien skręcać w tak mocny dydaktyzm. Wychodzi z niego infantylny moralitet.

marsjańskie, wenusjańskie ---> koniecznie małą literą.

miliardy królów
zasiadały do kolacji
nawet się dogadywali
pod wpływem
kolorowego wodospadu

rano przy śniadaniu
na wielkim kacu
znowu narzekają
bo rzeka zabrała im wspomnienia
z pokojowego spotkania

Te dwie strofy to jakieś kiełkujące ziarenko wiersza. Bo w nich zaczynasz już opowiadać jakąś historię, skupiasz się na wydarzeniach i ludziach, a przede wszystkim przestajesz wymachiwać ręką z mównicy. Pomyśl, czy nie dałoby się właśnie z tej perspektywy ukazać tego, co chciałbyś powiedzieć czytelnikowi.

Pozdrawiam,


Glo.