Fetysze

[Marcin Sztelak]

Prędzej czy później wracamy,
nawet przewróceni na drugą stronę
światła i ciemności.

Nasze małe zapomnienia wyciskają łzy
z kamieni przydrożnych.
Na nich spożywamy ostatni posiłek
dnia i nocy.

Okruszyny uwierają pod podszewką,
jednak droga jest prosta,
albo tak wydaje się na początku.

Później już tylko z przyzwyczajenia
zaciskamy pięści, zresztą i tak nikt
nie zwraca uwagi na bluźnierstwa.

Szczególnie na końcu.

[eka]

Wracamy do naszych fetyszy?
Duże uogólnienie przesłania w charakterystycznym dla Ciebie stylu.
Pozdrawiam.