Tutaj

[żakote]

we wszystkim co się wymawia miejsce
życie moje lub twoje
ulotne jak sypkość piasku
z godziny na godzinę nie zostaje nic
połykany przez śmierć czas
który spogląda na swój szkielet
zostawia puste miejsce

[oskari valtteri]

jak dla mnie ciekawe spojrzenie na temat.
owo "Tutaj" jest nieruchome, taki punkt odniesienia.
coś zostanie i niech to nawet będzie sam szkielet.

[eka]

Puste miejsce, gdy czas spogląda na swój szkielet... przeszłość.
A cóż to jest - miejsce? Nazywasz je: Tutaj? Teraźniejszość?
Wiersz chyba najbardziej dotyka zaniku pamięci przeszłości.

Pierwsze miejsce myślę, że warto byłoby umieścić na początku wersu.
Pozdrawiam.