Smsy z płonącego miasta

[Marcin Sztelak]

I
Mamo, w tym samy miejscu, w którym
poznałam męża spadła bomba.
Mamusiu, ukradli mi moje miejsce.

II
Kochanie, odbierz. Gdziekolwiek jesteś,
przecież nie mogłeś.

III
Spotkałem sąsiada, z pod siódemki.
Powiedział, że już wierzy
w magię liczb. Zza jego pleców
nieśmiało zerkała dziewczynka. Może
siedmioletnia. Pamiętasz – zawsze był sam.

IV
Ciekawe jak wygląda raj. Dokładnie
o 4.25 piekło spadło z nieba.

V
Nie rozumiem moja mała od trzech dni
powtarzasz:
Abonent jest czasowo niedostępny.

[eka]

IV zamieniłabym miejscami z I, ale to oczywiście moja wizja.
Skojarzenia chyba u każdego będą jednoznaczne: Ukraina.

W tytule nie powinno być: Esemesy? A w trzecim wersie: mamusiu?
Brak przecinków w dwóch ostatnich cząstkach.

Konwencja esemesów pozwala uniknąć patosu wypowiedzi, bo nie dopowiadają lecz sygnalizują śmierć.
Nazwać taką śmierć, zamknąć jej grozę - trudna sprawa.