Oko Horusa

[Alek Osiński]

Lewy księżyc mocniej przywołuje przeszłe, chociaż trochę
ni przypiął ni przyłatał, oświeca czasy nauki i łączkę
obok zapuszczonego cmentarza, pełną świadectw
i piramidalnych pomyłek o jednorazowym przeznaczeniu.

Prawy, co słonko widziało. Zachowa dla siebie, byle tylko
w zdrowiu minąć i dziewczyna pozostała pełna witaminy,
nawet jeśli czar pryśnie i powieka przymknie się na chwilę
od blasku – pozostanie wiecznie, dzieląc z dobrą wiarą

pierwsze dotknięcie. Jak przysiąść na motylim krzewie
sycąc się otwartymi możliwościami. Rusałka pawik musi
wiedzieć coś więcej niż chce zdradzić, puszczając oko;

zawsze gotowe w potrzebie zdać się na widok innych,
choćby samo dość pewne, powić zdolny do życia obraz.

[Ewa Włodek]

strona lewa: żeńska, ciemna, wiodąca w stronę drugiej strony życia i strona prawa: męska, jasna, witalna. A my - między jedną a drugą, od chwili, gdyśmy wyszli z ciemności do chwili powrotu do niej. I zawsze wie się więcej, niż chce sie zdradzi, czy jest się rusałką pawik, czy Horusem.
Ciekawie rzekłeś, Alku

z uśmiechami...
Ewa

[eka]

Oko Horusa nad infantylną i jak trzeba nie - bohaterką wiersza.
Głęboka jej analiza. Bardzo gęsty obraz.
I ciekawy bardzo.
Podoba się.

[ble]

Al, pięknie. Całość i "byle tylko w zdrowiu minąć" trzymam się tego. Chwila motyla.
Pozdrowienia

Dodano -- 21 kwie 2015, 9:41 --

[Hosanna]

nie sugeruję ze to zgodna z autorska interpretacja

raczej mój obraz

powstały na podstawie końcówki
nie roszczący związku z całością a nawet z nia sprzeczy (pierwsza część wydaje się odwoływac do rpzeszłości /?)

pierwsze dotknięcie. Jak przysiąść na motylim krzewie
sycąc się otwartymi możliwościami. Rusałka pawik musi
wiedzieć coś więcej niż chce zdradzić, puszczając oko;

zawsze gotowe w potrzebie zdać się na widok innych,
choćby samo dość pewne, powić zdolny do życia obraz.

więc ja widzę starca w domu publicznym
ona odważnei puszcza oko
on pewny jej wszak przychodzi z zapłatą stosowaną

ona mogłaby mieć młodego
lecz cieszy ją ta zabawa

on jest mistrzem ceremonii
choć nie wie jeszcze od czego zacznie delektowanie się

tym co w głębi wie że niezasłużone
a jednak

nie czuć grzechu

lekki widać i pełen uroku

skoro obu cieszy

[Alek Osiński]

I zawsze wie się więcej, niż chce sie zdradzi, czy jest się rusałką pawik, czy Horusem.

Tak Ewo, zgadza się, a można nawet powiedzieć więcej. Zdradza się więcej niż się wie...

nad infantylną i jak trzeba nie - bohaterką wiersza.

a może infantylnie inteligentna, co wbrew pozorom nie jest wcale chyba sprzecznością...

byle tylko w zdrowiu minąć" trzymam się tego.

i bardzo dobrze Olu, trzeba się czegoś
trzymać, wiersz ma swoje braki , bo świeży, ale zawsze to jakaś interakcja...

więc ja widzę starca w domu publicznym
ona odważnei puszcza oko
on pewny jej wszak przychodzi z zapłatą stosowaną

Hosanno, podejrzewam, że na ślad sprzedajnej miłości sprowadziło
Cię słowo "Rusałka" i faktycznie, również i w moich stronach znaczy
ono "łatwą panią", ale w wypadku tego wiersza to akurat tylko
nazwa gatunkowa, mająca raczej oddać głębie i charakter spojrzenia
niż domniemaną rolę społeczną...

Motyl nie ma wpływu na to jak go nazwą ludzie...

Dziękuję za komentarze i Pozdrawiam

[eka]

a może infantylnie inteligentna, co wbrew pozorom nie jest wcale chyba sprzecznością...

Pewnie że nie jest. Wręcz wskazane, aby inteligencji nie zamrażać chłodem logiki.
IQ emocjonalne - czy jak to tam nazwać.

[Mirek]

Rusałka pawik musi
wiedzieć coś więcej niż chce zdradzić, puszczając oko;

dyć jasne że wie i mówi tańcząc nad łaką