Czy kiedyś cię spotkam w tym śnie

[coobus]

Akceptuję wiersz w pełni, w takiej postaci, w jakiej został mi podany przez autorkę. Przyznam, Ewo, że odebrałem go nawet bardziej przychylnie, niż ostatnie Twoje wiersze rymowane, które bardzo cenię. Potrafisz operować słowem. Zrozumiałe, że każdy widzi te słowa inaczej. Ja spędziłem z nimi miłe chwile przy porannej kawie.
Na wspólnej fali? Zapewne tak. Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

Intrygujący wiersz. Myślę, że można go odbierać w kontekście oniryczno-erotycznym, ale również filozoficzno-religijnym.
Świat jak sen, Maja, i pragnienie spotkania kogoś (Boga?), kto ma moc zabrania z takiego życia. Kolejne stopnie wtajemniczenia, najwyższe piętro i... dalej nic. Poczucie uwięzienia w ułudzie.

dziękuję, Eko, za takie spojrzenie na wiersz. Tak, pisałam go z zamysłem spojrzenia na peelke i jej sytuację z kilku stron, dlatego "nautykałam" tekst symboliką. To taki mój eksperyment, także pod względem formy (do tej pory jeszcze się z taka forma nie mierzyłam) i byłam ciekawa Waszego zdania.

Przestańcie już paplać, że przepisu na idealny utwór (nie tylko poetycki) nie ma, bo to wiadomo każdemu od dawna. Jasne?

jasne, Patko!


Drogie Panie, bardzo się cieszę, że jesteście, że czytacie i że mówice Swoje zdanie. Zawsze cenne!
Samo serdeczne do Was
Ewa

[Ewa Włodek]

Zrozumiałe, że każdy widzi te słowa inaczej.

zrozumiałe, Coob, i tak ma być. A że zagustowałeś w tym moim eksperymencie, czyli usymbolizowanym przekazie podanym w takiej nietypowej formie - to mnie cieszy, że hej!

Najpiękniej Ci dziękuję za wizytkę za lekturę i za Twoje słowa o słowie...
pozrowieńka serdeczne i liczne posyłam Tobie...
Ewa

[blad_rewolucji]

soczyście:)))

[Ewa Włodek]

soczyście:)))

to mnie cieszy, że znalazłeś u mnie coś dla Siebie, Bardzie, tym bardziej, że tekst - kontrowersyjnym się okazał...

dziękuję Ci ślicznie za obecność, za dany mi czas i za słowo
samo serdeczne dołączam...
Ewa

[ble]

Ewo, gratuluje Ci pięknej dyskusji nad wierszem. pozdrawiam

[Hosanna]

napisałam jeszcze komentarz drugi ale mi go wcięło i teraz to zauważyłam

podobieństwo Twojego wiersza i mojej historii polega na wielkiej intensywności oczekiwania

na powtarzaniu wręcz celebrowaniu aktów poszukiwania

i na niespełnieniu


podoba mi się klimat wiersza
jest ciężki bogaty zmysłowy
aż widzę stare kryształowe lustra
mosiężne gałki u drzwi

chciwa starość rzeczy co wciąż zachowuje swój przepych

pozdrawiam

[Ewa Włodek]

Ewo, gratuluje Ci pięknej dyskusji nad wierszem. pozdrawiam

dziękuję Olu, ja się zawsze cieszę i z komentarzy i - tym bardziej - z dyskusji, bo znaczy to, że moje słowo - żyje! A to dla niego najważniejsze...

podobieństwo Twojego wiersza i mojej historii polega na wielkiej intensywności oczekiwania

na powtarzaniu wręcz celebrowaniu aktów poszukiwania

i na niespełnieniu

ooo, tak, Hosanno, wszystko starałam się zawrzeć w moim słowie, wszystko, czego autentycznie doświadczam co jakiś czas w cyklu powtarzających się snów. Czuje się już nimi zmęczona, choć z drugiej strony zaczynają mnie w jakiś sposób fascynować - jak się zakończy ten cykl, i co się wydarzy "na jawie"? Co będą dla mnie - żywej - oznaczać takie symbole, jak krzyżujące się linie, po których "jeździ" winda, klucze, drzwi, korytarze, schody, łamiące się światło czy - oczy, które raz są "zwykłe", raz - niezwykłe...
A to:

podoba mi się klimat wiersza
jest ciężki bogaty zmysłowy
aż widzę stare kryształowe lustra
mosiężne gałki u drzwi

chciwa starość rzeczy co wciąż zachowuje swój przepych

szczególnie mi się spodobało...

Drogie Panie, najpiękniej Wam dziękuję, że jesteście i sprawiacie, że moje słowo - żyje! Wszak to nie ja je ożywiam, pisząc, to Czytelnicy je ożywiają - czytając...
Moc najlepszego Wam posyłam...
Ewa