Ona

[Michał76]

bezpiecznie schowana przed światem
naprzeciw zimnego pieca
znowu siedzi nago na krześle

zatapiając wzrok w odstającej klepce
przemoczonego parkietu
zbyt dobrze wie

ile dumy pozostało
w jej milczeniu
jest bogiem

był wszystkim

[Ewa Włodek]

hmmm, kobieta, która została sama po odejściu ukochanego, i nie może się z tym pogodzić, aż do kompletnej abnegacji? Czy kobieta, która utraciła wszelką nadzieję (jedno nie musi wykluczać drugiego).
Wiersz ma w sobie emocje, ma - jak to się teraz nazywa - klimat, nastrój. Jedno, do czego bym się przyczepiła, to:

zatapiając swój wzrok

"swój" - zbędne, a nawet - szkodliwe dla wersu, ale to tylko moje czepianie się, bez znaczenia...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Michał76]

Ewo - dziękuję Ci za wizytę oraz wnilkiwy, pomocny komentarz. "Swój" rzeczywiście zbyt wiele dopowiada.

Pozdrawiam serdecznie,
Michał

[Mirek]

schowana przed światem
bezpiecznie

no i jeszcze to,no bo jak schowana to bezpiecznie
a tak na marginesie to odłożył bym wiersz na jakiś czas

[eka]

bezpiecznie schowana przed światem
naprzeciw zimnego pieca
znowu siedzi nago na krześle

zatapiając wzrok w odstającej klepce
przemoczonego parkietu
zbyt dobrze wie

ile dumy pozostało
w jej milczeniu
jest bogiem

był wszystkim

-------------
Słowa nie uroniłam.
To jeden z Twoich najlepszych wierszy. Mocny obraz, moc treści.

[Michał76]

Eko - Dzięki. Tak rzeczywiście będzie lepiej. Super. Pozdrawiam serdecznie!

[eka]

Cieszę się, że na coś się przydałam.

[Michał76]

Eko - Nie pierwszy raz i pewnie nie ostatni.

Mirku - Tobie również dziękuję za wizytę.

Pozdrawiam.