Nie mogę się wpasować

[anastazja]

zawierszyła mnie jesień
smutkiem Chopina
pulsują godziny

wiatr smaga zimnem
koczujące zwierzęta
drżą bez dotyku słońca

bezskutecznie szukać
tycjanowskich kolorów
liście nie mają refleksów

umywam ręce
idę do domu wymościć sobie
ciepłe gniazdko

[em_]

Ładny wiersz, z tęsknotą.
Każdy musi mieć to swoje gniazdko,
żeby mieć swoje miejsce.
Chyba zgubiłaś - u - zawierszyła?

[Ratana]

Myślę, że zawierszyła to neologizm - jesień wpływa na zwiększenie ilości pisanych przez autorkę wierszy

[AS...]

lubię takie neologizmy

zwierszyła - zbiesiła
zawierszyła - zawieruszyła;
tak czy inaczej są one znacznie bardziej twórcze
od potworków pisanych z użyciem nawiasów i myślników;
brrr
już chyba wiem dlaczego nie przepadam za językiem niemieckim...

pozdrawiam

[lczerwosz]

jest jeszcze drugie świetne: dotyk słońca

[Alek Osiński]

umywam ręce

Anastazjo, nie umywaj rąk piłatowym zwyczajem,
ale ujmij się za jesienią, a na pewno Ci się odwdzięczy

"zawierszyła" - cudowne

[Marcin Sztelak]

Faktycznie ciekawy neologizm, natomiast czytam bez drugiej zwrotki, którą bym opuścił (ewentualnie) albo lepiej zmienił rezygnując z dość oklepanych jesiennych motywów, chociaż zostawiając koczujące zwierzęta. Pozdrawiam.

[anastazja]

To neologizm em _ dzięki.

Miło Cię gościć Ratana

As, Leszku - dziękuję

Alku, byłoby okey gdyby przynajmniej nie padało, cały tydzień - szaro-buro. Pozdrawiam.

Marcinie, dziękuję. To był ekspres. Może jeszcze popracuję nad nim. Pozdrawiam.

[coobus]

Jesiennie. Strofy spływają jak liście. Jak liście z drzewa haiku. Podniosłem...

[marta zoja]

Ana napisałaś z taką uwagą... na to co bliskie i potrzebne na dziś... aż sama zaczynam sobie mościć gniazdo, by przetrwać...
Pozdrawiam MZ