ku pamięci

[marta zoja]

Druga wersja

słowa przychodzą do mnie
z drzewa dobra i zła
więcej tych dzikich
wkrada się rozkoszą

mit kieruje prawdą
przecież nas wymyśliłam
bez końca tej opowieści
apokalipsy nie przewidziałam

ktoś pomyślał za nas
zamienił w nagie szkielety
te nazwane miłością
oczy zasnuł ciemnymi chmurami

w sercu pozostawił drżący
liść by ratowało się samo
słowa nie układają się już
bezsennością nocy giną

pozostawiając na pastwę
bezlitosnej natury i pór roku
które powracają za szybko
maj kwiatem zamyka listopad

śmiercią

Pierwsza wersja

wypadają słowa jak owoce
z drzewa pamięci dobra i zła
chociaż niewiele dojrzałych
więcej tych dzikich
wkrada się rozkoszą

jak mit przebiegają myśli
wyobraźnia kieruje prawdą
przecież nas wymyśliłam
od początku nie myśląc o końcu
w jednej z tysiąca opowieści

apokalipsy nie przewidziałam
ktoś pomyślał za nas
przywołał szare prawdy
zamienił w nagie szkielety
to co pachniało miłością

zasuszył motyle w brzuchu
oczy zasnuł ciemnymi chmurami
zasłaniając wszystkie nieba
rajem pościeli nie poukładanej
pozostawił milczenie na wargach

w sercu liść osiki by ratowało się
samo wpadając w zakręt rozpaczy
chociaż słowa nie chcą
układać się barwnymi myślami
rozwiane jak liście bezsennością nocy

pozostawiając na pastwę bezlitosnej
natury i pór roku biegnących za szybko
dopiero maj był kwiatem we włosach
już listopad chłodem powyrywał
wszystkie ciepłe uczucia osnuł siwym
dymem by zmrozić całkowicie

przypominając

o śmierci

[tabakiera]

Wiersz jest z całą pewnością pisany "od serca", są tu prawdziwe emocje. Ale, moim skromnym zdaniem, przegadałaś, Autorko. Mnóstwo tu dopełniaczówek, epitetów i dość oklepanych sformułowań, jak np. "motyle w brzuchu".
Zdecydowanie bym go skróciła, zostawiła samą esencję,
pozdrawiam.

[em_]

Może rzeczywiście można trochę go skrócić,
ale jest tu coś fajnego.
Dobrze się czyta.
Pozdrawiam

[ono]

wszystkie ciepłe uczucia osnuł siwym
dymem by zmrozić całkowicie

stanowczo, stanowczo za długi, jednak przeczytałem do ostatniego słowa

ono

[Marcin Sztelak]

Na początku nadmiar myślenia, pewnie za długi, chociaż dałoby się go wypolerować i w takiej formie. Puenta nieco zbyt patetyczna, rzadko umiera się z niespełnienia...

Pozdrawiam.

[alchemik]

Ładnie się czyta.
Marto, jednak sięgasz do takiej ilości symbolów i metafor z nimi związanych, że starczyłoby na trzy wiersze.

Ja nie mam nic przeciwko długim wierszom, nawet bardzo długich.
Sam z tego słynąłem.
Chodzi właśnie tylko o tę nadmiarowość.
Marcin ujął to bardzo lakonicznie, ale on tak ma. Aż mnie palce swędzą, aby napisać inną wersję twojego wiersza.
I może nawet bym nie skracał, tylko ujął w karby, bo przekoloryzowałaś nieco, chociaż ładnie.

Jurek

[marta zoja]

Dziękuję wszystkim za zatrzymanie się nad moimi słowami... poprawiłam mój słowotok rozpaczy...

Dla Was ode mnie

https://youtu.be/z58m6xzEh8o

[Bożena]

wiersz pewnie ważny dla autorki- czuje się emocje- - nawet to ostatnie słowo nie jest potrzebne- serdeczności

[lczerwosz]

Ja bym podyskutował i nad forma i nad treścią. Wiersz ciekawy, zastanawiający, dlatego wybacz mi...

słowa przychodzą do mnie ---------------słowa przychodzą do mnie
z drzewa dobra i zła ----------------------z drzewa wiadomości
więcej tych dzikich-------------------------coraz więcej dzikich
wkrada się rozkoszą-----------------------podtykanych podstępnie

mit kieruje prawdą----------------------- mit kieruje prawdą
przecież nas wymyśliłam----------------- bo sama nas wymyśliłam
bez końca tej opowieści ----------------- a nie przewidziałam
apokalipsy nie przewidziałam------------ apokalipsy

ktoś pomyślał za nas--------------------- czy ktoś pomyślał za nas
zamienił w nagie szkielety--------------- zamienił w nagie szkielety
te nazwane miłością---------------------- a dla uciechy nazwał
oczy zasnuł ciemnymi chmurami-------- miłością

w sercu pozostawił drżący
liść by ratowało się samo
słowa nie układają się już
bezsennością nocy giną

pozostawiając na pastwę ---------------- słowa giną zostawione
bezlitosnej natury i pór roku ------------ na pastę bezlitosnej natury
które powracają za szybko -------------- pory roku za szybko obracają
maj kwiatem zamyka listopad ---------- skiby co porastają kwiatem

śmiercią----------------------------------- czy śmiercią