posadzka

[Alga]

nikt nie uprzedził jak jest

przychodzimy z garbem
hipotetycznym systemem geometrycznych wyprostowań
życie klepie nas po nim
przyginając do bruku

póki ktoś nie chwyci za ramiona
potrząśnie zapchaną klepsydrą

inaczej przedrepczemy cicho
przez wszystkie korytarze
zbyt zgięci
by zauważyć inne garby

nikt nie uprzedzi jak będzie

[ono]

dobre

[coobus]

inaczej przedrepczemy cicho
przez wszystkie korytarze
zbyt zgięci
by zauważyć inne garby

nikt nie uprzedzi jak będzie

To wyróżniam, bo przemawia, dociera, zatrzymuje. Za całość

[Hosanna]

uczymy się tak wiele od innych - teraźniejszych i przeszłych bliźnich
uczą nas jak wiązać buty , co to jest słońce
uprzedzają że na czerwonym nie przechodzimy
i potem
wciąż czekamy lekcji od innych

SAMI nie chcemy się uczyć
rozglądamy się bezradnie
innych nauczać możemy tylko przekazując prawdy dawne

na szczęście życie przychodzi we wciąż innej sukience
nie zapowiedziane
bocznymi drzwiami a nawet kominem

zaskakuje

jak dobrze ze nikt nie uprzedził
nie uprzedzi
o tylu cudach

sa dla nas
do odkrywania
dziewicze

stające się wraz z nami dopiero

to wiersz o lekko histerycznym ożywieniu kiedy wtrąceni jestęśmy prosto w nieznane