w półdo chwili

[Napoleon North]

jak samotna wyspa
na łez oceanie
nie wiem co na mnie wpłynie
co się ze mną stanie

jedno wiem na pewno
jesteś ze mną dodatnią
a nie ujemną
duszą pokrewną

a gdy przyjdzie ciężki czas
nastroisz gitarę mojej wiary
razem na nutach popłyniemy
jak Odyseusz do swej Itaki

pamiętaj i pomyśl
choć raz
wspomnij ten cudowny czas
na łące wśród tęczy
gdy dobro w swej pętli
zaciska się na nas

po mału odchodzą
smutki zmurszałe
czarne staje się białe
nie smuć się dotknij
mojej dłoni

ja żyję gdy czytasz
i o nic już nie pytasz
tylko łykasz
każde moje zdanie
to chyba
powołanie

[Gorgiasz]

Zakładam, że błędna pisownia tytułu jest celowa i przemyślana, jednak napisałbym poprawnie, "wpół do chwili", bo jednak razi, zwłaszcza w ogólnym spisie, niczym się nie tłumacząc.

[Piotr Zaleski]

Łzawe i rozwlekłe. Ja bym ścisnął do trzech zwrotek mniej więcej.

"pamiętaj i pomyśl
choć raz
wspomnij ten cudowny czas
na łące wśród tęczy
gdy dobro w swej pętli "

disco polo, którego nie lubię

masakra. sorki

"ja żyję gdy czytasz
i o nic już nie pytasz
tylko łykasz "



człowieku...

[Hosanna]

jesteś ze mną dodatnią
a nie ujemną
duszą pokrewną

gdy przyjdzie ciężki czas
nie smuć się dotknij mnie
nastrój jak gitarę

o nic nie pytaj





to wyciąg tego
taki wiersz podziękowanie za lub
marzenie o
bratniej duszy
na pewno rodzaju żeńskiego