zmrożony

[Pier]

kolejnego dnia kolejnego roku
ustanowionego święta nie świętuję karmiąc sikorki
smalcem z własnoręcznie niewyłuskanymi
ziarnami

ptaki przebywszy noc w sobie
tylko znanych zakamarkach wdzięcznie wystukują melodię
na cześć mroźnego poranka i jego
zbawiennego wpływu na obraz i podobieństwo

biały dym z komina

przysłaniając kościelny zegar wzywający wiernych
do świętowania nie wieści niczego ważnego
poza ludzką potrzebą ciepła
między innymi

[ono]

przegadałeś - zamotałeś. przemyśl jeszcze raz to co napisałeś i...jeszcze raz wstaw

[Pier]

niczego nie będę jeszcze raz wstawiał... a opinie typu przegadałes nic mi nie mówią bo nic nie mówią

[coobus]

Biorę ze sobą dwie ostatnie zwrotki, ale nie dlatego, że coś tu jest przegadane. Same w sobie stanowią wystarczającą siłę. To taka luźna uwaga czytającego, bez presji na autora. Wiersz mi się podoba

[Marcin Sztelak]

Wiersz bardziej pasowałby mi z interpunkcją, ale to oczywiście wola autora. Natomiast zgrzyta mi konstrukcja z przedostatniego wersu, podarowałbym sobie tą nie wieść. Pomijając te mankamenty to bardzo dobry wiersz, inny można powiedzieć (np w sensie metaforyki).

Pozdrawiam.

[ono]

niczego nie będę jeszcze raz wstawiał... a opinie typu przegadałes nic mi nie mówią bo nic nie mówią

między innymi, nie musisz

[Henryk VIII]

Myślę nad tym, co napisał Marcin - o interpunkcji. Bo bez niej jest tekst ten bardziej niedopowiedziany, a prze to daje szersze pole do popisu dla wyobraźni odbiorcy. I tak np. nie wiadomo czy " nie świętujesz" , a to w to "nieświętowanie" jest wpisane karmienie sikorek, czy też " nie świętujesz " i karmisz sobie sikorki... Chyba jednak korzystniejsza dla tekstu jako takiego jest wersja taka jak jest - czyli bez... Wiersz, oczywiście, super!
H8

[anastazja]

Tak, ostatnia najmojsza. Oczywiście wiersz zawiera ludzkie ciepło, którego tak nam brakuje. ładnie.