a za drzwiami...

[Napoleon North]

człowiek odrzucony
wgnany w nicość
zgnieciony i spopielony
wojownik niemożliwości

sakramentem namaszczony
drań i łotr w jednym
z frazyzejską butą
teraz już tylko aniołki
śpiewają mu kołysankę

a za drzwiami czycha
śmierć i otchłań Hadesu
marzenie o Elizjum
może czyściec wymyślony
na rzecz skarbony u bram

Charon się nie nudzi ...

[Bożena]

człowiek odrzucony
wgnany w nicość

- oby jak najmniej takich ludzi- bo odrzucenie i bezdomność to straszne doświadczenia

[Marcin Sztelak]

Charon na pewno się nie nudzi, poznaje dużo interesujących ludzi...

A technicznie to na początku czuję nadmiar końcówek ny.
I pomyślałbym nad zmianą tytułu, aby go nie powtarzać, że o nieszczęsnym 3kropku nie wspomnę.

Pozdrawiam.

[Leszek Sobeczko]

posada Charona jest nie do ruszenia; a co do wiersza, w sumie nudny, niby się zapowiadał pierwszymi 2 cząstkami /jest zbudowana jakaś opowieść/, by zgasnąć tymi truizmami do końca nie sprawdzonymi /"może" trochę ratuje wypowiedź, bo może jest tak, jak w kontakcie na ścianie, pstryk i nie ma światła, ot całe nasze życie po.../

pozdrawiam

[Hosanna]

podoba mi się ten poemat dla człowieka


zastanawiam się też
gdyby Charon istniał
czy lepiej byłoby być wrażliwym jednorazowym mięsem człowieka
czy owym półbogiem wiecznie przewożącym kolejne fale śmiertelników
różniących się tak mało jak jeden oddech od drugiego

ja jestem zwolennikiem krótkiej formy

nie tylko w poezji