zbawiciel /przyjaciel

[Napoleon North]

zabiorę cię tam
gdzie klują się motyle
zostaniemy tam tylko chwilę
bo magia jak lekka mgła
szybko rzednie
a szczęście staje się powszednie


jak bochen ciepłego chleba
tak bardzo mi tego potrzeba
abyś był moim przyjacielem
ale nie tylko na niedzielę

[karolek]

Prosty bardzo wierszyk, trochę zbyt natarczywe rymy, ale przekaz ma mądry.
Motyle się wykluwają, a nie klują.

Pozdrawiam

[Alek Osiński]

Bardziej wprawka niż pełnowartościowy utwór,
treść dość oczywista, ale ta druga strofa na pewno
może budzić empatię..."Słowo na niedzielę"

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Być może trochę zbyt prosta forma, ale na pewno myśl bardzo dobra. I faktycznie klują się to raczej błąd.

Pozdrawiam.