Ciemnia

[Gloinnen]

(…) czemu tak bardzo późno,
choć niby tak wcześnie (…)
(E. Bryll)


Źle się stało. Przekleństwa już zapadły w pamięć,
przez milczenie przebija bezlitosna gorycz.
Teraz zbieram z pól śnieżnych kamienie i strzały;
nie przywołam z powrotem tych, co chcieli odejść.

Między nas miękko wpełzła noc kuloodporna.
Zapragnęłam przytuleń – ukradkiem, w pośpiechu.
Wiem, że świat mnie wyśmieje – przywykłam od dawna;
szpetny blamaż i kpina. A niech to szlag trafi!

Znaczeń tam, gdzie ich nie ma – bez potrzeby szukam.
Wydarzenia podchodzą mdłościami do gardła,
słowa skwierczą – gasnące, rozbite lampiony;
mniej zabolał upadek, niż próba powstania.

____________________
Glo.

[NathirPasza]

Trudny wiersz dla autorki. Trudno go ocenić, doceniając uczucia. Poprzedni tytuł był bardziej wymowny

Mówi się, że czas leczy rany. Na mnie działa, więc bądźmy dobrej myśli.

Wesołych Świąt.
NP

[Gloinnen]

Poprzedni tytuł sytuował wiersz w konkretnym kontekście, dlatego zmieniłam tak, aby nadać utworowi aspekt bardziej ogólnoludzki i uniwersalny. Bo przecież tekst wcale nie musi być o tym.

Dzięki.


Glo.

[czochrata]

Przeżywasz tę cholerną miłość bardzo a bardzo,ale czy warto o tym pisać?Wówczas horyzont rozciąga się od...był ale odszedł,kocham ale go nie ma...itp.a potem się mówi,że "baby są jakieś inne..."

[Gloinnen]

Akurat ten wiersz nie jest o miłości, a jeżeli już, to w bardzo specyficznym kontekście.

Glo.

[411]

Tak sobie troche pozwole, choc w zasadzie boje sie gniewu autorki - wiersz to przeciez dziecko.
Jedyne i niepowtarzalne DNA, które raz boli, raz cieszy, raz umiera... przedwczesnie.



Źle się stało. Przekleństwa już zapadły (w pamięć),
przez milczenie przebija bezlitosna gorycz.
Zbieram z pól śnieżnych kamienie i strzały.

Nie przywołam z powrotem. Chcieli odejść.

Miękko wpełzła noc kuloodporna.
Zapragnęłam przytuleń – ukradkiem, w pośpiechu.
Szpetny blamaż i kpina.

Znaczeń szukam;
Podchodzą mdłościami do gardła, skwierczą
– gasnące, rozbite lampiony;

mniej zabolał upadek, niż próba powstania.



Wybaczenia prosim.

[Gloinnen]

411 - witaj w Nowym Roku

Ciekawa Twoja propozycja skrócenia wiersza, chociaż zaburza jego rytm i koncepcję - został napisany trzynastozgłoskowcem, ze średniówką po 7 sylabie, miał zawierać pewną regularność metryczną.

No i niektóre cięcia odebrały "wierszu" treść, która stanowiła główną inspirację do jego napisania

Ale oczywiście o tym wie tylko Autor. A każdy czytający zabiera po prostu z tekstu coś dla siebie.

Dziękuję i pozdrawiam cieplutko,



Glo.

[meandra]

zabieram dwie pierwsze strofy, trzecią zostawiam dla Ciebie,
cobyś mogła w niej jeszcze podłubać. warto.
jest mocno dopowiedziana, jakby pisana na siłę.

pozdrawiam

[Gloinnen]

Dzięki, mea.

Pozdrawiam również, postaram się podłubać, chociaż ciężko będzie, bo ta strofa dokładnie mówi to, co miała powiedzieć. Jedynie mogłabym pobawić się w mocniejsze kodowanie. Ale czy jest sens?



Glo.

[anastazja]

Teraz zbieram z pól śnieżnych kamienie i strzały;
nie przywołam z powrotem tych, co chcieli odejść

pięknie Glo. - zabieram sobie