Blichtr

[Piotr Zaleski]

to nie ja jestem lecz Ty jesteś
umieram w ramach pozłoconych
blichtrem życia
miałeś rację

może nie do końca mądrze
umiejscowiłeś mnie w asymptocie
doskonałości która jest przecież
niedotykalnością krzywej

[ono]

skomplikowałeś ten wiersz. dobrze, że jestem po studiach technicznych i uczono mnie o asymptocie, ale co ma zrobić "człowiek humanistyczny" by rozszyfrować twoje pisanie? zrób tak aby ten wiersz "trafił pod strzechy"

...........................

"O, gdybym kiedy dożył tej pociechy,

Żeby te księgi zbłądziły pod strzechy,

Żeby wieśniaczki, kręcąc kołowrotki,

Gdy odśpiewają ulubione zwrotki

O tej dziewczynie, co tak grać lubiła,

Że przy skrzypeczkach gąski pogubiła,

O tej sierocie, co piękna jak zorze

Zaganiać gąski szła w wieczornej porze,

Gdyby też wzięły na koniec do ręki

Te księgi, proste jako ich piosenki!"

..............

pozdrawiam.






























...

[Piotr Zaleski]

Bo mam z Nim skomplikowane relacje

Mogę przerobić na limeryk

[Marcin Sztelak]

Trochę zamieszałeś z tą matematyką, dla mnie czarna magia, ale sprawdziłem i mniej więcej wiem, tylko teraz zastanawiam się czy pozioma czy pionowa...
Ciekawy wiersz. Każdy blichtr jest tylko blichtrem (marnością w eschatologicznym znaczeniu).

Pozdrawiam.

[ono]

Bo mam z Nim skomplikowane relacje

Mogę przerobić na limeryk

przerabiaj, przerabiaj )lubię limeryki) - tylko bez asymptot, wariacji i permutacji - utrzymaj sie w granicach całek i pochodnych