Agnes (z listów do siostry)

[Halina S]

Bo Ci, którzy odeszli, a byli nam bliscy nigdy nie odchodzą. Są z nami na zawsze, blisko. Nie przestajemy ich kochać.
Miniaturka jest wzruszająca, bolesna,
ale spalenie ostatniego mostu nie do końca mnie przekonuje, z tego względu, że ten zwrot czytałam wielokrotnie w wierszach. Jest oczywiście jak najbardziej wpleciony z sensem.

Pozdrawiam serdecznie

[she]

w moim śnie
nie wiem że nie żyjesz

to jakoś wyjątkowo mnie porusza...może dlatego, że wyobrażam sobie pierwszą myśl podmiotu, kiedy się obudzi...
i wtedy sama czuję ukłucie.

Poza tym ta konstrukcja może być tak bardzo uniwersalna...
"w moim śnie, nie wiem, że...." i schowamy tu wszystkie możliwe tęsknoty i pragnienia.

"palone mosty" są trochę wytarte Iguś, ale całość jest tak prawdziwa, że nie przeszkadza mi to.

[Leszek Sobeczko]

nie ma się czego czepić, jest ładunek emocjonalny, jest skromnie w słowa, wręcz wycyzelowane środowisko wiersza; co do odbioru, poznałem to uczucie

pozdrawiam