pogrzeb

[Napoleon North]

jakiś dźwięk uderza w ton
rozrywa dzwon na kawałki
szarpie koszule , przyjmuje kule
zaginając przestrzeń

obraca się na ciemną stronę
księżyca

jak życie które minęło
z brakiem inspiracji
szkorobut oczu
język przeginania
słowo za słowo
życie za
śmierć


natarczywy pytajnik
w ciele dziecka
prowokuje zazdrość
bo czemu nie ja
tylko ...on?


bywa i tak że jedna kreska
znaczy całe zdanie
powołany emisariusz Pana
zatyka żyłę wieńcową

katakumby znaczą teraz cały dzień
i cała noc
czy po drugiej stronie też wierzą
w Boga?


ukradkiem widzę uśmiech
na twarzy anioła...
bo gdy się potknie
stanie się diabłem

a może morze być głębokie
szerokie na trzy łokcie
gębokie na sześć stóp
nie wiem bydlęce myśli
zamazują mi obraz

[Halina S]

Jakże bolesny:( wiersz. Zatrzymuje.


Troszkę ten rym... koszule - kule, razi? Nie jestem pewna, ale przy czytaniu to mnie zatrzymuje.

I jeszcze ten "język przeginania" nie bardzo to rozumiem. Wrócę za jakiś czas, może zaskoczę:)

Aaa:) nie doczytałam wiersza do końca. A więc uzupełniam komentarz poniżej.


pozdrawiam

Dodano -- 26 sty 2016, 20:12 --

ukradkiem chyba powinno być
oraz
szejść??? czy nie powinno być sześć

wydaje mi się nieco za dużo słów, czy nie jest troszkę przegadany?
wrócę, bo ciekawa jestem opinii innych:)
Może jestem w błędzie.

pozdrawiam

[eka]

Świat w czerni...

[Napoleon North]

Halina S.- Dziękuję już poprawiłem błędy
eka-Dzięki

[Bożena]

Mnie przeszkadzają rymy- lepiej byłoby bez nich- poza tym- przegadany- widziałabym tak- mam nadzieję, że się nie obrazisz- jeśli nie lubisz takich przeróbek- wybacz-

pogrzeb


żałosny dźwięk zawodzi
rozrywa dzwon
szarpie koszulami
unosi na ciemną stronę
księżyca
życie które minęło

czy po drugiej stronie też wierzą
w Boga
ukradkiem widzę uśmiech anioła

zamazuje mi się obraz