w głowie się nie mieści

[agafb]

Pozwoli Pani że zakłócę wreszcie święty spokój
ośmielę się donieść co dalej z wierszami

otóż pomimo wszystko
lub właśnie dlatego
wciąż dobrze się mają

Sztokholm im nie zaszkodził
raczej wprost przeciwnie
w dość korzystnym świetle
zostawił autora

szczęśliwie dla nas wszystkich
albo głównie dla mnie
nie trzeba ich podlewać
w określonej porze

od czasu do czasu należy przewietrzyć
zadziwić się może
lub potknąć

a w niebie jak się domyślam
po liczbie obłoków
wciąż wolno jeszcze palić

[Alek Osiński]

No jest tu jakaś fajna nutka ironii ze związkiem partnerskim w tle,
który zrodził rzeczone wiersze. Czy ten Sztokholm nawiązuje do syndromu?
W takim razie chodzi chyba o to, że zostały wzięte jakby w jasyr
i służą jako karta przetargowa...

[Lucile]

Dobry wieczór agafb,

a ja, a przeciwieństwie do Alka, zupełnie inaczej odczytuję ten wiersz.

Pozwoli Pani że zakłócę wreszcie święty spokój
ośmielę się donieść co dalej z wierszami

Od razu pomyślałam, że to coś w rodzaju krótkiej, dwuwersowej inwokacji.

Wersy poniżej tylko utwierdziły mnie w tym przekonaniu.
Wiersz, w całości, poświęcony naszej znakomitej noblistce śp. Wisławie Szymborskiej,
której twórczości nie zaszkodził

Sztokholm im nie zaszkodził
raczej wprost przeciwnie
w dość korzystnym świetle
zostawił autora

To przecież w tam, w Sztokholmie, przyznawany jest literacki Nobel przez Szwedzką Akademię Literatury.
I jeszcze jeden trop, mówiący kto jest bohaterem wiersza

a w niebie jak się domyślam
po liczbie obłoków
wciąż wolno jeszcze palić

Pani Wisława, do końca, była "namiętną" palaczką. Mam nadzieję, że tam gdzie jest z przyjemnością oddaje się swoim ulubionym pasjom i nałogom.

Jak dla mnie, bardzo dobry wiersz

od czasu do czasu należy przewietrzyć
zadziwić się może
lub potknąć

Pięknie zachęcasz do sięgnięcia po Jej tomiki poezji - warto, o każdej porze roku.

Serdecznie pozdrawiam
Lu cile

[Henryk VIII]

Jest ironicznie, jest puszczone perskie oko do czytelnika, jest dystans. Piszesz:' a w niebie jak się domyślam
po liczbie obłoków
wciąż wolno jeszcze palić"
H8

[Marcin Sztelak]

Tak to dobry wiersz skierowany do nieżyjącej poetyki (za której twórczością nawiasem mówiąc nie przepadam, ale to niema nic do rzeczy).
I mam nadzieję, że po drugiej stronie wolno palić, bo jak nie to zostaję

Pozdrawiam.

[Halina S]

Odbieram tak samo jak Lucile. Świetnie, nieco ironicznie, ale z ciepłą zachętą i ukłonem.

Też palę, jak smok:)))) więc, tym bardziej.