widzimy się w metaforach luster

[Henryk VIII]

Bardzo dobry ( i mocny) tekst - przenikający do kości. Piszesz:" przestałeś wspominać o bólu
- ból wisi w powietrzu" - cóż rzec, czuje się to rzeczywiście. Tak...

[em_]

Dzięki

[pallas]

Czytam, czytam i się zastanawiam nad wierszem od paru dni.
Peel zwraca się do kogoś, czegoś,
a może mói do każdego z osobna, że właśnie my ludzie zadajemy ból.
Słowa są potężną bronią, a może straciły moc, są milczeniem,
które budzi do życia to, co wydawało się zimne, bez życia, a jednak żyję.
Dlatego człowiek zagubił się, bo jeśli coś jest martwe to nie może żyć,
dlatego nic już nie ma jednego wyjaśnienia,
tylko milion jak jest odbić w lustrze tylko w tysiącach kombinacjach.

Em bardzo dobry wiersz, do którego się wraca.

Piotr

[Ewa Włodek]

lustra - lustrzane odbicia - odwrotności. A to:
ktoś nauczył milczenie mówić -
nazywa po imieniu wszystko co jest martwe

jest kapitalne, szczególnie w kontekście symboliki nazw! Wszak już Pismo Święte mówi, ze Bóg nadał imiona stworzeniu, i przez to je ożywił!

Do zamyślenia wiersz, więc się i zamyśliłam
Pozdrawiam serdecznie
Ewa

[EdwardSkwarcan]

Podziwiam Brawa.

[Alga]

Bardzo trafny, przemawia, zwłaszcza środkowa część.

Pozdrawiam

[em_]

Dziękuję