Serwilizm

[Marcin Sztelak]

Dosadnie:

umarłem, więc nie napiszę więcej wierszy, dla siebie.
W końcu skruszony trywialnie zaczynam
rozpad.
I nic więcej nie będzie, pomijając garść
nawozu.

Interludium:

John Lennon nie odbiera telefonu,
szczególnie rano, kiedy świat wypala
tatuaże. Na nagiej skórze kobiet,
których nie posiądę.

Koniec buntu:

a jednak wznoszę modły, o łyk wody,
byle chłodnej. Bo zbyt gorąco i pot
zalewa oczy, nie widzę kartki, ostatniego
spłachetka wolności.

Urojenia:

doskonałość ułomnych.

[ELKA]

Cieszę się, że zakończyłeś bunt, bo brakowało tu Ciebie i Twoich wierszy.

Podoba mi się ten wiersz, ta walka ze sobą o przetrwanie.

Pozdrawiam.elka.

[alchemik]

John Lennon.
Nie odbiera od dawna.
Przekierować do Yoko Ono.
Czy go jeszcze pamięta?

Marcinie, czuję, że masz kłopoty.
Odetchnąłem z ulgą, kiedy Cię znów zauważyłem.
Mogłem się z Tobą nie zgadzać, ale, tylko, dlatego że jesteś taki lakoniczny.

Przecież, Ty nie podporządkowujesz się nikomu/niczemu.
Masz swój styl i bądź!
Gdyby Ciebie zabrakło, to tak jakby zabrakło mi palca.
Nie pytaj którego.

Serwilizm, czyli podporządkowanie.

Cholernie emocjonalny wiersz.
Z grubsza.

Super, poeto!

Bo już miałem wrażenie, że się pogrążasz w opisach niechcianego.
Wszyscy tak mamy.
Mamy słowa i emocje, i używamy ich na rozmienianie drobnych.

Taki los poety, że zawsze jest źle.
Taka natura poety, że nie poprzestaje.

Jurek.

Wiesz?
Chcialbym zostać Twoim przyjacielem. Choćby wirtualnym.

[marta zoja]

Marcin... samoleczenie wierszem i tak trzymaj... pozdrawiam z tej samej strony świata MZ

[em_]

Niezłe

[eka]

Interludium:

John Lennon nie odbiera telefonu,
szczególnie rano, kiedy świat wypala
tatuaże. Na nagiej skórze kobiet,
których nie posiądę.

Świetne.

-------------
Bardzo dobry wiersz. I mądry.

[Marcin Sztelak]

Takie życie, wiruje i kręci, a my wraz z nim.

Jurku, jestem zaszczycony (powaga).

Pozdrawiam.