wiersz z góry skazany

[marta zoja]

szeptałeś cicho jesteś matrycą
wyznaczającą moją przestrzeń
jak nie wierzyć leżąc w objęciach

za chwilę przywołując nic nie ma
znaczenia ciesz się dotykiem
masz mnie teraz słowa nie istnieją

[barteczekm]

Zosiu tym razem surowo i twardo w formie, w słowach, w przekazie ale nie jest to zarzut - to tworzy jednolitą całość i się nie kłóci a spójność jest bardzo ważna.

"szeptałeś cicho jesteś matrycą" - mocne. Suche, szorstkie, metodyczne i miarowe ale intensywne, bo jak inaczej mówić o uprzedmiotowieniu?

Przygodne, chwilowe kipiące złością zmieszaną z tęsknotą. W pierwszym czytaniu nie powala ale zostając przy tym wierszu kolejny raz widać prawdziwość przeżyć.

[Marcin Sztelak]

Tak ten żal bijący z wiersza jednak przesycony nutką goryczy, rozczarowania. Emocjonalnie, jak zwykle u ciebie.

Pozdrawiam.