zanim czas rozdmucha róże

[jaskółka]

i nasze myśli jak dmuchawce
skoro tyle nas
co zamknąć w garści
jak szelest wiosennych drzew
i pomruk traw


obcięłam włosy i skrzydła
by nie odlecieć za morze jak ptak
chcę oszaleć jeszcze nie raz
nie żądając
reszty

[alchemik]

Całkiem przyjemna tęsknie liryczna odslona.

Rozumiem, że tytuł stanowi pierwszy wers wiersza.
A jednak nie stawiałbym zaimka na poczatku,
czas im rozdmucha róże,
chyba że masz w tym jakiś konkretnt cel, którego nie wyłapalem.

Jurek