Megality

[Marcin Sztelak]

I inne wyrazy z przedrostkiem,
koniecznie Wielką Literą.
A ty zajmujesz się niedostatkami,
w mikroskali.

Zagubiony w mateczniku wciąż pamiętasz
pozycję embrionalną – preferowana w chwilach
tak zwanego przerażenia. Coraz częstszych.

Ssiesz życie, licząc na amnestię.
Rosną sterty odwołań do instancji,
wyraźnie znudzonych słowotokiem.

Chociaż kciuk skierowany w odpowiednią stronę
pieczątki tracą ważność, płowiejąc w obliczu
ostatecznych rozwiązań. Jak wielki wybuch
albo spirala (wszechświata, strachu, dna).

Twoje zawsze nienarodzone dzieci biją brawo,
znowu obrabiasz krzemienie,
wciąż za młody na ogień.

Ale wystarczy zamknąć usta
i nie oddychać. Reszta przyjdzie sama,
na pewno na literę M.

Przy założeniu, że zdążysz stworzyć
jakikolwiek alfabet.

[tabakiera]

Całe życie w pozycji embrionalnej - najpierw z przyczyn biologicznych, potem ze strachu.
Litera M może oznaczać albo matkę, albo miłość - lub jedno i drugie.
W moim odbiorze wiersz opowiada o niezbyt dobrej matce i konsekwencjach jej postawy.
Syn, który jest wciąż za młody na ogień (namiętność) i nie doczeka się własnych dzieci, wszak sam jest ustawicznie w stanie embrionalnym. Alfabet to podstawy, on ich nie ma szans opanować.

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Dobrze ujęte, może faktycznie jesteśmy w takiej sytuacji
dlatego, że wciąż się odwołujemy do jakiejś instancji

Rosną sterty odwołań do instancji,
wyraźnie znudzonych słowotokiem.

kiedy w sumie sami jesteśmy jedyną i ostateczną

[biegnąca po fali]

Marcinie - jestem pod wrażeniem

Pozdrawiam.