zdobywanie

[Elunia]

wchodzę na każdy stopień ostrożnie
zdobywając przestrzeń
byle do przodu

pożera mnie obawa
przed ręką która roztrzaska
to co zdobyłam
a przypadek stoczy mnie na początek
wytyczonej drogi

[Alek Osiński]

Eluniu, nie do końca przekonał mnie wiersz,
zbyt dużo w nim chyba oczywistości,
bo że boimy się konsekwencji działań
i nieszczęśliwych przypadków - wypadków
to wiadomo. Co mi się w nim podoba,
to nawiązanie do idei gry - kiedyś w grach
planszowych, a i później w komputerowych,
istniała ta idea - powrotu na początek
po wpadce na pechowe pole. I jeśli dobrze
pomyśleć to życie, jeśli spojrzeć na nie
przynajmniej konwencjonalnie - przypomina
chyba taką właśnie grę

[Elunia]

Alek, każdy ma prawo przeczytać wiersz po swojemu. To co chciałam przekazać, znalazło ujście w słowach oczywistych. Tak jak oczywiste jest nasze życie i przypadki, które trafiają nas po wytyczonej drodze. Podoba mi się, Twoje spojrzenie.
Dziękuję za odwiedziny pod moim skromnym wierszem.
Pozdrawiam

[eka]

Syzyf - to pierwsze skojarzenie.
Zdobywanie przestrzeni - nośne i nie tylko metaforyczne działanie.


Aby odskoczyć od oczywistości, o której wspomniał Alek:

pożera mnie obawa
przed ręką która roztrzaska
to co zdobyłam
a przypadek stoczy mnie na początek
wytyczonej drogi

pożera mnie obawa
przed upadkiem na dłoni przypadku
i zła

Pozdrawiam.

[witka]

mit syzyfa

[Elunia]

eka, witka - każdy ma w sobie coś z Syzyfa. Pewnie i Wam zdarzyło się, budowanie czegoś i towarzysząca, siedząca gdzieś pod czaszką, obawa. Strach, że przypadek lub ktoś, wszystko popsuje. Strach jest bólem pulsującym i ma symptomy przerzutów i nawrotów. I właśnie o tym chciałam napisać.
Dziękuję za Waszą wizytę i poświęcony czas.
Pozdrawiam

[point of view]

... usunąłbym :

byle do przodu
i
wytyczonej drogi

Pozdrawiam

[elka]

wchodzę na stopień
ostrożnie zdobywając przestrzeń

w obawie że przypadek
stoczy mnie
na początek drogi

może znajdę na szczycie
odwagę żeby biec

Eluniu, wybaczysz mi, prawda?

[Elunia]

point of view - lubię cięcia, ale już pocięłam go dość. Pierwotnie był o wiele dłuższy. Zacytowane przez Ciebie urywki, to słowa klucze.
elka - pierwotnie tak właśnie brzmiał, ale nie wyrażał tego, co chciałam przekazać. Nie gniewam się. Każde spojrzenie na mój wiersz, jest bardzo cenne. Mój przekaż, a Wasz odbiór, to relacja ważna dla dalszej twórczości.
Pięknie dziękuję