Tartan

[barteczekm]

Droga Stello. Nie miałem wcześniej okazji czytać Twoich wierszy chyba nigdzie. Nadałbym temu wierszowi kategorię - dobry. Pewnie dlatego, że jest to wiersz o stricte kobiecych odczuciach, które to mężczyźnie trudno często zrozumieć. Co do formy - to dobrze, że przyjmujesz jakby tradycyjną konwencję - wstęp, rozwinięcie, zakończenie bo tak pisząc można ciekawie urozmaicać wiersz i stosowaniem rymów różnie w każdej części, interpunkcji czy długości. Trochę końcówka zerwana. Osobiście brakuje mi jednego lub dwóch wersów, ale to moje osobiste zdanie.

P.S Polecam dość ostrożnie podchodzić do zaleceń dotyczących zmian w wierszu co do treści, zamiany wyrazu czy wykreśleniu tego czy owego. To TWOJE wiersze. Poezja jest tak różnorodna i osobista, że nawet ten kto w dobrej wierze coś sugeruje w ten sposób niestety obsikuje sobą cudzy wiersz. Strzeż się tych głośnych poprawiaczy, bo w większości te sugestie to autopromocja.
pozdrawiam serdecznie. Bartek

[Stella]

Hej Dziękuję Ci za wizytę i życzliwość. Jak widzisz, często nie słucham, bo zmiany są kosmetyczne.
W kwestii, o której piszesz, sama wypowiadałam się w podobnym tonie pod moim wierszem "Zima".
Akurat Alchemik wytknął to, z czym samej trudno mi się w znacznej części nie zgodzić.

[eka]

pod koniec lata
spowiłam sobą zielone szkockie klify
i jego
mgłą zachłanną jak moje soki
nie potrafiłam już przedstawić się twoim nazwiskiem
dostałam nowe

nauczyłam się gaelickiego
i przynależeć do klanu

wieczorami szepczę nieustannie z urwiska
"luceo non uro"
ale serce nie daje się przekonać


więc w październiku krzyczę najgłośniej jak potrafię

Spowiłam (okryłam, otoczyłam, owinęłam) sobą - ale co? Klify tylko, czy również jego?
A może zaimek jego dotyczy wyłącznie mgły zachłannej? BTW - inwersja celowo użyta? Jeśli tak, to dlaczego? Jaką pełni funkcję? I czy twoim ma tożsamy desygnat z jego?
Będę wdzięczna za wyjaśnienia.

[Stella]

"i jego", więc nie tylko rzeczone klify.
Nie, to dwóch różnych mężczyzn. Były i obecny.

[alchemik]

Były i obecny.
Coś mi tu tchnie tęsknotą za byłym.

[eka]

"i jego", więc nie tylko rzeczone klify.
Nie, to dwóch różnych mężczyzn. Były i obecny.

Dzięki, bo odczytywałam dwojako. Klify spowite nie tylko peelką, ale i jego zachłanną mgłą.
: )