Mikołajek w metrze

[point of view]

Spotkałem dzisiaj Mikołajka w metrze. Hulajnoga, okulary,
no wiecie - ten uśmiech. Rozglądał się, szukał kogoś.
Weszła grupa ale oni byli już starzy, gimnazjum albo liceum,
trudno rozpoznać, za nimi wdreptał jamnik ze swoją panią.
Dziwnymi słowami wypełnił się wagon, nasłuchaliśmy się.
Jamnik zaniemówił. Takimi dużymi oczami dziwił się
od Śródmieścia, aż po Stokłosy. On taki mały, a ludzie
tacy duzi, nawet gdy siedzą. Każdy z nich zajęty swoim
telefonem. Niektórym telefonom towarzyszy nawet
kilku zagubionych w małym ekranie ludzi. Tylko jamnik
zapatrzony w swoją grubą panią. Mikołajek mrugnął do mnie
co znaczyło, że jutro też pogadamy i wysiadł.
Wiem, że zaraz wsiądzie z powrotem na kolejnej stacji,
może na Ursynowie, może tym razem jako bezdomny.
Jutro będzie pomagał staruszkowi przejść przez jezdnię
na Placu Trzech Krzyży, tylko po co mu ta hulajnoga?

[eka]

Jamnik zaniemówił.