jesień

[amasajahh]

jestem chora
na listopad
i wieczory
na wszystko co mnie cieszy i boli

kawałek ciebie wystukał w parapet chłodny deszcz
w zaułku rannej pamięci utknęłam
na całą jesień

[Gloinnen]

Jesień jest porą roku bardzo sprzyjającą pisaniu wierszy.

na wszystko co mnie cieszy i boli

Według mnie mocnym punktem tego wiersza są namacalne, melancholijne jesienne obrazy. To z nich można odczytać nastroje peelki, jej radości i smutki. Wydaje mi się, że nie ma potrzeby opisywania wprost własnych stanów psyche, one są i tak czytelne dzięki odpowiednio dobranym metaforom.

kawałek ciebie wystukał w parapet chłodny deszcz

Wydaje mi się, że jako podmiot (sprawca) chłodny deszcz powinien być wyeksponowany na początku wersu. Inaczej niejednoznaczność składniowa może podsunąć odbiorcy wyobrażenia dość kuriozalne.

w zaułku rannej pamięci utknęłam
na całą jesień

Pointa podoba mi się, zwłaszcza pomysł z wykorzystaniem leksykalnej sztuczki - pamięć ranna (poranna) lub ranna (zraniona). Obydwa znaczenia zresztą kojarzą się z jesienią, na przykład z mglistym listopadowym porankiem, albo z wszechobecną czerwienią (liście, jarzębiny) i upływem krwi, czasu, wspomnień. To doskonale komponuje się z ewokacją choroby na początku utworu. Chorobę rozumiałabym jako utratę sił witalnych i potrzebę odizolowania się, zaszycia w samotności.

Pozdrawiam,


Glo.