Prośba

[point of view]

w niedomkniętych nocach
tak mało mi ciebie
stygnę pomiędzy parapetami zasuszonych
much a chłodem z twoich oczu

już nie spoglądam z nadzieją
w starte z ust złudzenia krokami
pod tamtym oknem odmierzam ciszę
nocnymi ćmami zatykam uszy
z pustych pokoi wyławiam
ostatnie wspólne chwile

niech diabli wezmą pamięć
dopiero uczę się zapominać
nie przeszkadzajcie mi
proszę