Urojenia

[Marcin Sztelak]

Nie wybaczą nam wszystkich braków,
które obnosimy dumnie
dookoła miejsc pomieszkiwania.

Mając pełne kieszenie
zaprzepaszczeń połykamy okruchy
suchych bułek.

Chrzęszczą w zbyt trudnych wyrazach,
wymawianych tylko w ekstazie.
Rozdajemy je pełnymi garściami
przygodnie spotkanym panienkom.

Z bardzo niedobrych domów.
Tych z czeluściami klatek i oknami
mytymi tylko raz.

Z okazji wielokrotnego zabójstwa
na skutek wkurwu.
On dotyka także nas, wtedy zgrzytamy
zębami o bruk.

Po mordercach zapłaczą podwórka
z przeklętymi ławkami od nadużywania
sztuk. Przeżycia.

My, wciąż wypośrodkowani, podążamy
w kierunku krain, płynących.
W przeciwną stronę.

[Alek Osiński]

Dobre! Jakoś czuję tu cień "Zbrodni i Kary" w krzywym zwierciadle.

wkuruwu.

- literówkę chyba masz.

Pozdrawiam