bezduszny bilans

[elka]

nie nie zamroziłam serca
to tylko lato trwało za krótko
na wyznania

przecież jeszcze w maju
biegłam po mlecznej drodze
zakochana bez pamięci w księżycu

jednak jesień usypiała monotonią
może dlatego przegapiłam
wszystkie spadające gwiazdy

dzisiaj z rachunku wynika
że nowy rok odnajdzie mnie przy kominku
z albumem dawno zapomnianych twarzy

jedynie szampan zakręci trochę w głowie
na szczęście

[eka]

W lecie o wyznania najłatwiej?
Zapewne jednak ową porę roku trzeba potraktować metaforycznie. W bezdusznym bilansie rocznym tylko wiosna okazuje się być najszczęśliwsza.
Maj już za 4 miesiące, podmiocie, głowa do góry.
Wiersz ma formę zwrotu do adresata, co wywnioskować można po podwójnym zaprzeczeniu w wersie 1.
Chwyt, który się sprawdza w nawiązywaniu więzi z czytelnikiem.
Pozdrawiam.

[alchemik]

Wiosna rozbudza nadzieje, lato trwa za krótko, jesień smęci, acz czasem pięknie i kolorowo.
A zima?
W tym roku, na razie, to wciąż późna jesień, już bezlistna.
Ach, gdzież te niegdysiejsze śniegi.
Aby do wiosny, choć przydałoby się, żeby nie zmroziło bez śnieżnej kołderki przyszłych przebiśniegów.
Kominek z prawdziwymi płomieniami to całkiem miłe spędzanie czasu, zwłaszcza z lampką szampana.
A i twarze warto wydobyć z pamięci.

Jerzy

[elka]

W bezdusznym bilansie rocznym tylko wiosna okazuje się być najszczęśliwsza.

Nie wiem, jak innych, ale mnie budzi do życia, do działania. Dostrzegam rzeczy, na które nie zwracałam wcześniej uwagi... lubię to.

Kominek z prawdziwymi płomieniami to całkiem miłe spędzanie czasu, zwłaszcza z lampką szampana.

Eka, Jerzyk

[Stella]

nie nie zamroziłam serca
to tylko lato trwało za krótko
na wyznania

przecież jeszcze w maju
biegłam po mlecznej drodze
zakochana
bez pamięci

jesień usypia
może dlatego przegapiłam
wszystkie spadające gwiazdy

dzisiaj z rachunku wynika
że nowy rok odnajdzie mnie
z albumem dawno zapomnianych twarzy

jedynie szampan zakręci trochę w głowie
na szczęście

Ja tak czytam. Fajny bardzo, wyszperałam go jakoś i dobrze