Dobry człowiek -geneza

[Napoleon North]

najpiękniejsza z chwil odchodzi gdzieś za horyzont
serce rwie się do ciebie lecz nie obierasz
zostały dwie filiżanki całkiem samotne i puste
za okanami wiosna jest taka piękna
a wewnątrz czeka na malowanie

zasypiam gdzieś w pół do czwartej
zamykam kronikę i odchodzę
wiatr zrywa liście z drzew
burząc krew

żałuję jedynie marskości myśli
i tego czego ci nie wyszeptałem


trzymajcie się sobotnie noce
samotność zaprasza na bal
a życie ?
Cóż Bóg dał
Bóg zabrał

[Stella]

ciebie lecz nie obierasz

odbierasz?

burząc w reakcji moją krew

burząc mi krew

żałuję jedynie marskości myśli batem trosk wycięczonego ciałi tego oraz owego którego Ci nie wyszeptałem

żałuję jedynie marskości myśli
i tego czego ci nie wyszeptałem

Poza tym super tekst

[Napoleon North]

Dzięki za pomoc

[Stella]

Sugestie, o ile Ci odpowiadają, wykorzystasz. Wiersz napraw bardzo mi się podoba. Brawo

[Janusz Wolański]

samotność nostalgia i przemijanie ))):) dobry kawałek roboty serdecznie pozdrawiam autora