przetrącony kark mojego czasu

[alchemik]

Nie bójcie się że ziemia wahnęła
że pod pięścią wypiętrza się ściana
sen tęsknotę poprzemieniał w bryły
sen przesączył się w przestrzeń za murem

dziewczyny nieskonsumowane dziewczyny nieskonsumowane
pozostawione sobie same pozostawione same

pod ciosami rozkruszę czas
ścianę nawarstwień bez znaczeń
w lustrze gęba wygląda inaczej

gdzie się gwiazdy podziały gdzie się gwiazdy podziały
drzewa sięgają po dach
wzrósł gaj

bez znaczenia klepsydry i słoneczne zegary
starość mitem zmyślonym przez moiry

wkrótce zacznę kochanie
taniec w szale osaczeń
słońce cień i omamy
w kąt zegarów wnikanie

niechaj ta pozostanie
której nie dotknie runący strop

a na kraterze zabawa
lawa zmieniana w bazalt

dwoje na wyspie bez cieni
w konstelacji odbitych słońc

reszta precz; miłowanie

idźcie precz!
miłowanie
to nie tylko grawitacja

ciał

[tabakiera]

Moim zdaniem w tytule za dużo powiedziałeś.
Dziewczyny nieskonsumowane brzmią mi podmiotowo, nic nie poradzę.
Pozostanie ta najsilniejsza.
Rozliczenie z czasem, pogodzenie za starością.
Twarz odbita w popękanym lustrze.
Moim zdaniem lekko przegadałeś, ale taki styl.
Ładne rymy i melodia.

[alchemik]

Tytuł pisałem przez sen.
Kocham, Dorotko, za niesłodzące komentarze.
Oczywiście autor mógł mieć zupełnie co innego na myśli, wypowiadając niektóre słowa.
Choćby ta podmiotowość. To Twój punkt widzenia.
Peel raczej żałuje dziewczyn, którym nie dał miłości, zasklepiając się na długi czas w sobie.

Ja i przegadanie. Raczej metaforyczne obrazowanie.
Masz rację, taki mój styl ozdobnikowy.
Przeciwieństwo AS...- a.
Ale poezja jest różnorodna jak muzyka. I w tym jej piękno i brak monotonii.

No i po opublikowaniu staje się współwłasnością czytelników.

Dzięki Tabcia

Jerzy Edmund

[witka]

Sam przekaz ciutek (jak sutek za cały biust) rokokowy.
Skoro wielkanoc niezła pisanka Alchemika ala Faberge.
Bądź pozdrowion eksploratorze kobiet wyciąganych
być może zza drugiej strony księżyca, z działki obok.

[Stella]

W wymowie przypomina mi "Zjazd po burzowym froncie" i podobnie na mnie działa, choć tamten moim ulubionym.
Gorycz; stracone szanse i czas. To zawsze bardzo boli. Ale przecież gwiazdy bywają czasem całkiem blisko.

jeżynowe

[AS...]

zawsze myślałem, że Twój styl to barok
a tu proszę
rokoko

żyłem w nieświadomości
i o wszystkim
zawsze dowiaduję się ostatni...

Jurku, serdeczne

[Lucile]

To tak osobisty, bolesny wiersz – słyszę ten krzyk, rozumiem – lecz wpierw muszę nabrać dystansu.

Jerzy, wiesz, życzę Ci jak najlepiej.

Serdeczności
Lucia

[alchemik]

Od czarownicy Stelli jeżynowe. Od Lucii la strega muchomorowe z kapką datura stramonium.

Muszę szybko wracać do zdrowia.

Od ASa jakieś czerwone i posądzenie o rokokoko.

Muszę szybko wracać do zdrowia.

Jerzy Edmund

[AS...]

z całą wrodzoną skromnością pozwolę sobie zauważyć
że rokoko pochodzi z wpisu zacnego Witka

wracaj Jurku do zdrowia

a czerwone, bo w tutejszym barze
nie ma porządnych trunków
serdeczne