kiedyś

[witka]

byłem zaczarowany w okładkach lektury zaginionego lotnika
zakłuty chwytnością łodyg
wolny od przykładania dłoni
podkładu muzyki bosych stóp
na wietrze wiecznie młodym

zaprzysiężony przez jedną rację na dwoje

[eka]

Trzeci wers rozbiłabym na dwa, bo za bardzo zatrzymuje zbitką rzeczowników, no i burzy rytm.
Wartości wpisane w Małego księcia, tak?
Kiedyś - szkoda że w czasie przeszłym, nieodwołalnie dla podmiotu.

[witka]

Kiedyś nie przesądza Pan Ewo.
Dzięki pomyślę nad wersyfikacją.

[eka]

Tylko się cieszyć... : )