Wicia skoro podchodzisz po raz wtóry, na pewno jesteś coraz bliżej. Oczywiście, że każdy rozumie po swojemu, najważniejsze, by znaleźć coś dla siebie. Dziękuję, że byłeś, pozdrawiam.
Całkowicie się z Tobą zgadzam Aniu. Mam podobnie. Wyjątek czynię wtedy, kiedy narracja na upartego pcha mnie w konkretnym kierunku, bądź kiedy chcę nawiązać do jakichś przykładów, aczkolwiek bardzo się wtedy pilnuję, by nie przekroczyć cienkiej granicy pomiędzy przyzwoitością, a tym co chcę z siebie wyrzucić. Bardzo Ci dziękuję za czytanie i pozostawiony ślad, pozdrawiam.Ania Ostrowska pisze:Mam niejednoznaczny stosunek do używania w wierszach formy "my", bo czasem wydaje mi się nieuprawniona i wywołuje we mnie odruch buntu, dlaczego autor włącza mnie do jakiegoś "my" bez mojego udziału.
Eluniu, czytanie od końca czasami jest bradzo ciekawym doświadczeniem. Mówisz linie
Fajnie, że masz własny pogląd. Miło Cię gościć 